Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 10:04, data aktualizacji: 15:29 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 4 minuty Mięczak zakaźny to poważnie brzmiąca nazwa pod którą ukrywa się zakaźna, dokuczliwa, ale niegroźna dla życia choroba skóry. Czynnikiem wpływającym na zakażenie tą chorobą jest wirus z rodziny Poxviridae. Specjaliści wyróżniają dwa typy tego wirusa MCV-1 oraz MCV-2. Większość zakażeń jest wywołana przez pierwszy typ wirusa. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Mięczak zakaźny - co to za choroba? Mięczak zakaźny - pierwsze objawy Rozpoznanie mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny - leczenie Mięczak zakaźny - co to za choroba? Mięczak zakaźny występuje na całym świecie. Zazwyczaj chorują dzieci do 5. roku życia oraz dorośli w wieku 15-29 lat. U osób dorosłych zakażenie często przenosi się drogą płciową. Bywa, że towarzyszy on innym schorzeniom przenoszonym drogą płciową, zwłaszcza u osób, które mają wielu partnerów seksualnych. Ale zakazić można się również poprzez kontakt z zakażonymi przedmiotami, np. zabawkami, ręcznikiem. Chorobę można złapać na basenie, w hali sportowej, w czasie masażu. Czynnikiem zakaźnym jest wirus z rodziny Poxviridae. Specjaliści wyróżniają dwa typy tego wirusa MCV-1 oraz MCV-2. Większość zakażeń jest wywołana przez pierwszy typ wirusa. Wirus mięczaka zakaźnego bardzo często występuje u osób cierpiących na atopowe zapalenie skóry oraz ludzi z obniżoną odpornością, czyli np. po ciężkich chorobach, przyjmujących leki immunosupresyjne, chorych na nowotwory czy sarkoidozę. Mięczak zakaźny - pierwsze objawy Pomimo tego, że mięczak jest bardzo zakaźny pierwsze objawy pojawiają się najwcześniej po dwóch tygodniach, a czasem nawet po sześciu miesiącach od kontaktu z osobą zakażoną lub też przedmiotami, których używała. Na skórze pojawiają się twardawe, półprzezroczyste grudki (3-5 mm) lub większe guzki (ponad 1,5 cm). Są wyraźnie odgraniczone od reszty skóry, mogą mieć kolor perłowy, szarawy, cielisty, a czasem żółty. Charakterystyczne jest to, że w środku guzka jest wyraźne wgłębienie. Guzki mogą pojawiać się pojedynczo lub w licznych skupiskach. Czasem ich ilość jest tak duża, że zlewają się i pokrywają znaczny obszar skóry. U osób z obniżoną odpornością takich guzków może być nawet kilkaset. Mazur / Mazur U osób zakażonych mięczakiem zakaźnym na drodze płciowej, charakterystyczne zmiany występują – u mężczyzn na skórze członka, a u kobiet na wzgórku łonowym, wewnętrznej powierzchni ud, na wargach sromowych większych, w szparze pośladkowej oraz w pachwinach. Chorobliwe wykwity rzadko atakują błonę śluzową narządów płciowych. U dzieci zmiany pojawiają się zwykle na twarzy, kończynach oraz klatce piersiowej. W zasadzie mogą wystąpić w każdym miejscu, ale rzadko spotyka się je na dłoniach i stopach. Jeżeli guzek mięczaka rozwinie się na powiece może być przyczyną zapalenia spojówek lub rogówki. Rozpoznanie mięczaka zakaźnego Jak już wspomnieliśmy, zmiany skórne występujące przy mięczaku zakaźnym są bardzo charakterystyczne ze względu na wygląd guzków. Wnętrze guzka jest wypełnione kaszkowatą (serowatą) treścią, którą wydostaje się na zewnątrz po nakłuciu lub przypadkowym zranieniu skóry. Doświadczonemu lekarzowi zwykle wystarcza to do postawienia diagnozy. Czasem jednak, aby się upewnić co do rozpoznania, zleca on biopsję guzka i badanie histologiczne pobranego materiału. Zwykle stwierdza się obecność kwasochłonnych ciał wtrętowych i ciał mięczakowatych. Mięczak zakaźny - leczenie Właściwie można nie leczyć takich zmian, bo wiadomo, że z czasem ustępują one samoistnie, chociaż trwa to zwykle kilka miesięcy. Jednak z powodu łatwego przenoszenia się zakażenia na inne osoby oraz inne fragmenty skóry guzki usuwa się różnymi metodami. Krioterapię - czyli wymrażanie wykonuje się, gdy zmiany zajmują znaczny obszar skóry (są zlane). Zabieg trzeba powtórzyć 2-3 razy, aby w stu procentach wyeliminować zakażenie. Zdarza się, że po leczeniu na skórze pozostają blizny. Jeżeli zmiany znajdują się na lub w okolicy narządów płciowych guzki usuwa się poprzez wycięcie lub wyłyżeczkowanie. Czasem stosuje się elektrokoagulację lub laseroterapię. Wszystkie zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. U pacjentów, u których znajduja się nieduże wykwity mięczakowe możliwe jest zastosowanie farmakoterapii. Polega ona na smarowaniu zmian środkiem drażniącym, aby sprowokować reakcje zapalną i tak doprowadzić do wygojenia się zmian. Gdy na skórze występują tylko nieliczne guzki zwykle nakłuwa się je i wyciska z wnętrza kaszowatą treść. Po oczyszczeniu guzka skórę smaruje się nalewką jodową, azotanem srebra, roztworem fenolu lub podofiliną. Jeżeli dojdzie do zakażenia bakteryjnego, które zdarza się u dzieci i osób, które nie mogą zapanować nad drapaniem zmian, konieczne będzie podanie antybiotyku. Jeżeli zmianom towarzyszy dokuczliwy świąd, skórę wokół wykwitów smaruje się maściami zawierającymi sterydy. Samych zmian nie należy pokrywać maścią, gdyż to opóźnia proces gojenia. Jak przy wszystkich chorobach zakaźnych obserwacji oraz leczeniu powinni być poddani wszyscy Ci, którzy mieli kontakt z chorym na mięczaka zakaźnego. Czujność warto zachować przez wiele miesięcy od zachorowania jednego z członków rodziny, ponieważ – o czym było na początku – mięczak zakaźny może się wylęgać nawet kilka miesięcy. Tekst: Anna Jarosz Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. mięczak zakaźny choroby Mięczak zakaźny - jak rozpoznać i jak leczyć? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to choroba dermatologiczna wywoływana przez wirusa z rodziny pokswirusów. Jak wskazuje nazwa schorzenia, wirus... Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry oraz błon śluzowych, która objawia się występowaniem na skórze twardych i półprzeźroczystych guzków. Najczęściej atakuje... Co wysiada po czterdziestce? "Moje noce nie są już takie jak dawniej" [LIST] "Z zaciekawieniem przeczytałam tekst o »sypiących się 30-latkach«, który kilka dni temu ukazał się w serwisie Z zainteresowaniem i... niedowierzaniem.... Coraz więcej dzieci w przychodniach. Ta choroba może przekreślić wakacje W przychodniach ustawiają się coraz dłuższe kolejki dzieci z charakterystycznych objawami. Ospa wietrzna może pokrzyżować plany wakacyjne. Odczułam to kilka lat... Klaudia Torchała Zmiany w oddawaniu moczu mogą oznaczać kłopoty ze zdrowiem Wysoki cholesterol stwarza wiele poważnych zagrożeń i może zwiększać ryzyko rozwoju innych dolegliwości, np. chorób serca. Warto wiedzieć, że sygnałem świadczącym... Oskar Nawalany Boswellia - naturalny suplement na bóle stawów. "Odnawia" kolana Boswellia (znana także jako kadzidło indyjskie) jest ekstraktem ziołowym, który pozyskiwany jest z drzewa Boswellia serrata. Żywica z ekstraktu tej rośliny od... Karolina Gomoła Może zostać królem dobrze po siedemdziesiątce. Co wiadomo o zdrowiu księcia Karola? Książę Karol to następca brytyjskiego tronu. Ma 74 lata, niewiele krócej trwa panowanie królowej Elżbiety II. Brytyjska królowa, mimo swoich 96 lat, wciąż... Adrian Dąbek Nowy prezes Naczelnej Rady Lekarskiej myśli o rewolucji. Na tapecie relacja pacjent - lekarz Nowym prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej został młody specjalista — Łukasz Jankowski. Na liście zmian, które jego zdaniem powinny nastąpić, znajduje się ta... Klaudia Torchała Masz suche, pękające pięty? Organizm próbuje powiedzieć ci coś ważnego Popękane pięty to problem wielu z nas. Nasze stopy narażone są na stały ucisk, związany z dźwiganiem ciężaru całego ciała. Nic więc dziwnego, że w wyniku małego... Eliza Kania Nietypowe choroby władców. Niektóre bywały co najmniej krępujące Byli znani z rządów twardej ręki, ale w życiu prywatnym niedomagali. Na tron zabierali ze sobą brzemię w postaci nietypowej choroby, nierzadko odziedziczonej w... Paulina Wójtowicz

Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe. W krajach wysoko rozwiniętych dziecięce dermatozy to aż 21% wizyt u lekarza rodzinnego [1]. Rodzaj, częstość i przebieg chorób dermatologicznych u dzieci zależą od wielu czynników, takich jak: wiek, rasa, klimat, stan odżywienia, higiena oraz warunki socjoekonomiczne [2]. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe jak świąd czy gorączka. Bardzo często o ostatecznym rozpoznaniu decyduje wywiad [3].POLECAMY Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Przyczyną takich różnic jest słabsza niż u dorosłych wrodzona, jak i nabyta w pierwszych latach życia odpowiedź odpornościowa [4]. Na ekosystem, jakim jest mikrobiom ludzkiej skóry, składa się wiele organizmów: bakterie, drożdże, wirusy czy grzyby, które kolonizują warstwę rogową naskórka, a powstały biofilm otacza przewody wyprowadzające gruczołów potowych, mogąc powodować zapalenie skóry oraz świąd [5]. W niniejszym artykule przedstawione zostały wybrane, częste choroby skóry wieku dziecięcego o etiologii wirusowej, bakteryjnej oraz pasożytniczej: mięczak zakaźny, brodawki wirusowe (zwykłe), liszajec zakaźny oraz świerzb. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny to częsta choroba skóry o wirusowej etiologii (poxvirus) spotykana głównie u dzieci [6]. Wirus namnaża się w cytoplazmie komórek nabłonka (warstwa podstawna), a infekcja ogranicza się tylko do naskórka. Zidentyfikowano cztery typy tego wirusa, a zmiany najczęściej powodowane są przez typ 1 [7]. Okres wylęgania trwa od dwóch do siedmiu tygodni, a wykwity mają postać niewielkich grudek o średnicy 2–5 mm, o charakterystycznym perłowym zabarwieniu i zagłębieniu w części centralnej. Uciskając grudkę, zaobserwować można ewakuację kaszowatej treści. Zakaźność jest znaczna, a choroba szerzy się przez kontakt bezpośredni z osobą chorą, kontakt pośredni z zainfekowanymi przedmiotami lub w wyniku samowszczepienia. Grudki układają się zazwyczaj liniowo (objaw Koebnera), co może być wynikiem drapania zmian przez pacjenta [8, 9]. Zmiany skórne pojawiają się w każdej okolicy ciała, ale najczęściej występują w obrębie twarzy, tułowia, ramion i kończyn dolnych. Zdarzają się pojedyncze grudki w zakresie czerwieni wargowej, języka oraz błony śluzowej policzków. Wykwity mogą być pojedyncze lub mnogie, zazwyczaj są niebolesne, sporadycznie występuje świąd czy pieczenie. Wolna od zmian pozostaje powierzchnia dłoniowa rąk oraz podeszwowa stóp [9]. Pacjenci z atopowym zapaleniem skóry zazwyczaj mają bardziej nasilone zmiany, a mięczak pojawia się często podczas zaostrzenia choroby podstawowej. Szczyt zachorowania to 1.–4. jednak zdarza się że chorują osoby dorosłe, szczególnie z obniżoną odpornością [10, 11]. Rozpoznanie choroby stawia się na podstawie obrazu klinicznego, a w przypadku wątpliwości rozstrzyga badanie histopatologiczne. W preparacie widoczny jest rozrost warstwy kolczystej naskórka, wnikającej w podścielisko, co klinicznie odpowiada zagłębieniu w środku zmiany. Dodatkowo powiększone keratynocyty zawierają wtręty cytoplazmatyczne, które spychają jądro komórki na obwód (ciałka Hendersona-Patersona) [12]. Coraz bardziej popularne staje się wykorzystywanie dermatoskopu w rozpoznawaniu mięczaka. Pod lupą, w centrum zmiany widoczne są białe struktury przypominające czterolistną koniczynę, a wokół niej naczynia, o układzie promienistym lub korony [19]. Stan zapalny w obrębie zmian, podrażnienia czy wtórne infekcje to typowe powikłania [17]. U osób zakażonych wirusem HIV można spotkać rzadkie powikłanie, jakim jest cellulitis [13]. W zależności od wieku pacjenta oraz stanu odpornościowego organizmu choroba przybiera różny obraz. Z tego względu pacjentów dzieli się na trzy grupy: dzieci, osoby dorosłe z prawidłową odpornością oraz pacjenci z zaburzoną odpornością (dzieci i dorośli), a rokowanie i sposób leczenia jest inny dla każdej z tych grup [11]. U osób zdrowych choroba zazwyczaj wykazuje tendencję do samoograniczania się. Zakażenie u osób dorosłych najczęściej przenosi się drogą płciową – wówczas zmiany występują w okolicy narządów płciowych. Zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci zakażonych wirusem HIV oraz u chorych poddanych przewlekłej immunosupresji zmiany zazwyczaj są bardziej nasilone, rozsiane i oporne na leczenie [14, 15]. Rokowanie zazwyczaj jest dobre. W przypadku niezastosowania leczenia, zmiany mogą utrzymywać się od kilku tygodni do kilku lat [16]. Przed wdrożeniem leczenia należy uświadomić zarówno pacjenta, jak i jego opiekunów o charakterze choroby, prognozie, rodzaju stosowanego leczenia oraz ewentualnych powikłaniach. Należy podkreślić konieczność ograniczenia kontaktu z zajętymi obszarami skóry, dokładnego mycia rąk, unikania pocierania zmian i drażnienia ich, co przyspieszy samoograniczenie się infekcji. Pacjenci pozostający na leczeniu immunosupresyjnym zazwyczaj mają cięższy przebieg choroby oraz gorzej odpowiadają na leczenie. W terapii stosuje się miejscowe preparaty kantarydyny, miejscowe preparaty retinoidowe, 5% imikwimod w kremie, krioterapię, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu, terapię laserem i doustne preparaty cymetydyny. Za wyjątkowo skuteczne uważa się również łyżeczkowanie zmian po uprzednim znieczuleniu miejscowym [16, 18]. W diagnostyce różnicowej u osób z niedoborem odporności bierze się pod uwagę kryptokokozę czy histoplazmozę. Należy także pamiętać o różnicowaniu z brodawkami płaskimi, brodawkami zwykłymi czy liszajem płaskim. Pojedyncze zmiany mogą przypominać zaskórnik, czyrak czy keratoacanthoma [20, 21]. Brodawki ZWYKŁE Brodawki należą do chorób skóry wywołanych przez wirusy HPV (wirus ludzkiego brodawczaka). Są to zmiany łagodne, zazwyczaj niebolesne, występujące głównie u dzieci, ale mogą pojawić się w każdym wieku. Okres inkubacji to nawet kilka miesięcy. Wirus HPV lokalizuje się w naskórku i namnaża w powierzchownych, zróżnicowanych jego warstwach. Nieleczone zmiany zazwyczaj utrzymują się od kilku miesięcy nawet do kilkudziesięciu lat. Następuje przeszczep zmian z jednego miejsca na drugie. Zakazić się można przez kontakt bezpośredni lub pośredni [22]. W obrazie histopatologicznym brodawek zwykłych widoczna jest akantoza, hiperkeratoza naskórka oraz wydłużenie wpukleń międzybrodawkowych. Obecne są również charakterystyczne ogniska komórek ze zwyrodnieniem wodniczkowym i skupiskami ziaren keratohialiny w cytoplazmie. Często obserwuje się też parakeratozę nad szczytami brodawek, które tworzą kolumny [23]. Zmiany mają charakter grudek o zrogowaciałej i nierównej powierzchni, które są efektem przerostu naskórka. Początkowo obserwujemy cieliste niewielkie grudki, które wraz z upływem czasu rosną i zmieniają kolor – stają się żółtawe lub szare. Występują pojedynczo bądź organizują się w skupiska. Lokalizują się głównie na grzbietowej powierzchni rąk, w zakresie palców i okolicy wałów paznokciowych. Zdarza się, że zajmują również błony śluzowe. U dzieci często spotyka się tzw. brodawki palczaste o zrogowaciałych wyroślach, lokalizujące się zazwyczaj na twarzy, ustach, powiekach i skrzydełkach nosa. Brodawki lokalizujące się wyłącznie na stopach to myrmecie (bardzo głębokie, bolesne i pojedyncze) oraz brodawki mozaikowe (powierzchowne i liczne) [24, 25]. Z uwagi na bardzo charakterystyczny obraz kliniczny szczególnie u dzieci, zazwyczaj rozpoznanie brodawek nie budzi wątpliwości. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę brodawki łojotokowe o zmniejszonej pigmentacji, liszaj płaski przerostowy, keratoacanthoma, raka kolczystokomórkowego lub guzkową lokalną dyskeratozę akantoliczną (u osób w podeszłym wieku i niereagujących na leczenie) [25]. Do najczęstszych metod leczenia brodawek zalicza się stosowanie kwasu salicylowego (leczenie z wyboru), krioterapię, kantadrynę, 5-fluorouracyl, bleomycynę oraz metody chirurgiczne (całkowite usunięcie zmian, elektrochirurgię, łyżeczkowanie) [26]. Liszajec zakaźny Liszajec zakaźny jest powierzchownym, bakteryjnym zakażeniem skóry bardzo często występującym u dzieci. Charakterystyczny obraz kliniczny to pęcherzowo-ropne wykwity oraz miodowo-żółte strupy lokalizujące się na odsłoniętych częściach ciała, szczególnie na twarzy. Początek jest nagły, przebieg szybki, a zmiany ustępują bez pozostawiania blizn. Wykwity pojawiają się w obrębie skóry zdrowej lub w przebiegu innych stanów zapalnych skóry, jako powikłanie. Objawy dodatkowe jak gorączka czy świąd, występują rzadko. Czynnik etiologiczny to przede wszystkim gronkowiec złocisty oraz paciorkowce beta-hemolizujące, a zakażenie jest najczęściej mieszane. Zakaźność jest duża i szerzy się przez kontakt bezpośredni lub pośredni. Liszajec zakaźny dzieli się na postać klasyczną, która występuje częściej, a czynnikiem etiologicznym jest zazwyczaj paciorkowiec oraz pęcherzową, rzadziej występującą, gdzie dominuje zakażenie gronkowcem. W postaci klasycznej, na podłożu rumieniowym powstają drobne surowicze pęcherzyki, które jednak szybko pękają, a na skórze gromadzi się nadkażony wysięk, który zasychając, zostawia miodowe strupy. Najczęściej zajęte obszary to okolica jamy ustnej, nos i szyja. W postaci pęcherzowej, z drobnych pęcherzyków tworzą się większe pęcherze, zazwyczaj wypełnione treścią surowiczo-ropną, które po przerwaniu zostawiają sączącą się powierzchnię pokrytą strupem [27, 28]. W leczeniu zaleca się miejscowe preparaty antybiotykowe (mupirocyna, retapamulina lub kwas fusydowy), a przy bardzo nasilonych zmianach antybiotykoterapię doustną – cefalosporyny pierwszej generacji, amoksycylina z kwasem klawulanowym. W przypadku uczulenia na penicyliny zaleca się klindamycynę [29, 30]. Do rzadkich, ale ciężkich powikłań zalicza się kłębuszkowe zapalenie nerek powodowane nefrotoksycznymi szczepami paciorkowców. Niezwykle ważna jest profilaktyka – przestrzeganie zasad higieny, a przede wszystkim usuwania ognisk infekcji, które najczęściej lokalizują się w obrębie nosogoardzieli. W różnicowaniu bierze się pod uwagę opryszczkę, zliszajowacenie oraz grzybicę skóry gładkiej [30]. Świerzb Świerzb jest zakaźną chorobą skóry, przebiegającą z nasilonym świądem szczególnie w porze nocnej, wywołaną przez pasożyta z rodzaju roztoczy – świerzbowca ludzkiego. Norki i tunele drążone przez samice są patognomoniczne dla tej choroby. W typowych lokalizacjach na ciele zaobserwować można kręte, szare linie (uniesienia naskórka – warstwy rogowej) o długości kilku milimetrów. Na końcu takiego korytarza samica świerzbowca składa jaja, z których po 3.–4. dniach wykluwają się larwy. Zakażenie następuje drogą bezpośredniego kontaktu, rzadziej pośrednio. Często chorują wszyscy członkowie rodziny [31, 33]. Świąd jest objawem przewodnim. Ponieważ świerzbowiec wykazuje największą aktywność w nocy, wtedy też swędzenie skóry jest najbardziej dokuczliwe. Oprócz charakterystycznych linii na skórze, dodatkowo występują grudki, pęcherzyki oraz zmiany wynikające przede wszystkim z drapania zmian – przeczosy i nadżerki. Nor niekiedy nie stwierdza się, a zmiany wtórne do zakażenia (wyprysk, przeczosy) mogą utrudnić rozpoznanie [32]. Zmiany lokalizują się na bocznych powierzchniach palców, w przestrzeniach międzypalcowych, na zgięciowych powierzchniach nadgarstków i łokci, w fałdach skórnych, na pośladkach i stopach, a w przeciwieństwie do dorosłych mogą zajmować też twarz i skórę owłosioną głowy [33]. Czasami u dzieci spotyka się pęcherzową odmianę świerzbu. Charakteryzuje się ona występowaniem pęcherzy podobnych do tych spotykanych w pemfigoidzie. Zmiany przebiegają ze świądem i pojawiają się zazwyczaj w typowej lokalizacji. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę pęcherzową postać liszajca zakaźnego, pemfigoid pęcherzowy oraz pęcherze powstałe w wyniku tarcia mechanicznego [34]. Przy odrobinie szczęścia, w obrazie histopatologicznym zauważyć można w warstwie rogowej norę świerzbowca, nawet z osobnikiem w środku. Dodatkowo stwierdza się wewnątrz- i międzykomórkowy obrzęk żywych warstw naskórka, a w skórze właściwej, szczególnie poniżej zmiany widoczny jest naciek zapalny, również wokół naczyń [35]. Dobór preparatów leczniczych zależy od wieku pacjenta. Dla noworodków, niemowląt i młodszych dzieci przeznaczona jest permetryna, krotamiton lub kilkuprocentowa maść siarkowa. U starszych dzieci oraz dorosłych stosować można poza tym benzoesan benzylu, alletrynę, lindan oraz 10% maść siarkową [36]. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Dziesięcioletnia dziewczynka zgłosiła się do Ambulatorium Kliniki Dermatologii CSK MSWiA z powodu utrzymujących się od około dwóch miesięcy licznych drobnych grudek zlokalizowanych na kończynach dolnych o wielkości 2–3 mm. Zmiany miały charakter niezapalnych, twardych, półprzezroczystych grudek barwy masy perłowej z charakterystycznym zagłębieniem w części środkowej. Początkowo zastosowano leczenie miejscowe preparatem wodorotlenku potasu. Jednak po kilkurazowej aplikacji doszło do nadkażenia jednej ze zmian skórnych. Zastosowano miejscowo kwas fusydowy, po którym ustąpił stan zapalny. Zdj. 1. Nadkażenie po zastosowaniu wodorotlenku potasu z towarzyszącą obok zmianą o charakterze mięczaka zakaźnego Następnie podjęto decyzję o dalszym leczeniu metodą zabiegową – łyżeczkowaniem, uzyskując całkowite ustąpienie zmian. Przypadek 2. Dziewczynka lat 12 zgłosiła się z powodu kilkumiesięcznego wywiadu szarobrunatnych, hiperkeratotycznych grudek na kciuku ręki prawej. W wywiadzie początkowo była tylko jedna, okołopaznokciowa szorstka zmiana. Druga zmiana zlokalizowana obok pierwotnej prawdopodobnie powstała w wyniku samoprzeszczepienia się wirusa. Zalecono terapię miejscową preparatem złożonym z fluorouracylu i kwasu salicylowego. Jeżeli terapia preparatami do stosowania miejscowego nie jest skuteczna, można zastosować łyżeczkowanie lub zamrażanie płynnym azotem. Zdj. 2. Brodawki wirusowe – zmiany okołopaznokciowe W obu powyższych przypadkach przed zastosowaniem leczenia zabiegowego można zastosować miejscowe leczenie przeciwbólowe preparatem lidokainy z prylokainą na 30 minut przed zabiegiem. Przypadek 3. Czteroletni chłopiec dotychczas nieleczony zgłosił się z powodu rozsianych zmian grudkowych zlokalizowanych na stopach. Zmiany skórne utrzymywały się od około pół roku i towarzyszył im nasilony świąd skóry głównie w godzinach nocnych. Poza grudkami można zauważyć charakterystyczne nory świerzbowcowe. Dodatkowo wykonano badanie dermoskopowe, w którym stwierdzono obecność świerzbowca w norze. Zalecono zastosowanie preparatu permetryny. Lek w postaci kremu należy zastosować równomiernie na całe ciało poza głową i pozostawić go na około 10 godzin. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca pomiędzy palcami rąk i stóp. Zdj. 3. Rozsiane grudki na stopie – zakażenie świerzbowcem Jednorazowe zastosowanie kremu zazwyczaj jest wystarczające, jednak gdy infekcja utrzymuje się, należy powtórzyć leczenie po 14 dniach. Trzeba pamiętać, że terapię przeprowadza się u wszystkich współmieszkańców. Dodatkowo należy poinformować pacjenta i jego rodzinę o konieczności utrzymania reżimu sanitarnego. Przypadek 4. Kolejny przypadek dotyczy czteroletniego chłopca, u którego zmiany skórne utrzymywały się od kilku dni i były zlokalizowane na twarzy, w okolicy jamy ustnej. Zmiany miały charakter pęcherzyków na podłożu rumieniowym. Pojedyncze pęcherzyki były większe, początkowo o treści surowiczej, a następnie ropnej. Po przerwaniu pokrywy pęcherzy utworzyły się lśniące strupy o miodowym kolorze. Na podstawie obrazu klinicznego rozpoznano pęcherzową odmianę liszajca zakaźnego. Z uwagi na obecność licznych zmian zalecono doustną antybiotykoterapię preparatem cefuroksymu oraz miejscowo mupirocynę z dobrym efektem. Zdj. 4. Nora świerzbowcowa z widocznym świerzbowcem w badaniu dermoskopowym Piśmiennictwo załączone do artykułu dostępne w redakcji.

napisał/a: silverkiss 2010-10-23 23:42 Witam proszeo pomoc gdyż mam duzy problem kilka miesiacy temu u mojego 5,5 letniego synka zauwazylam 3 male bąble na ramieniu , poszlam d lekarza pediatry , ktory stwierdzil ze to potówki wiec przestalam sie martwic po kilku miesiacach owych " potowek " zaczelo byc coraz wiecej, na ramieniu szyi, teraz wchodza na policzek dopiero lekarz niedawno wyslal mnie do dermatologa ktory potwierdzil mieczaka zakaznego odradzil nam zamrazanie i wypalanie oraz inne tego tpu zabiegi , dal Duofilm i Jodyne kazal uzywac igły wyciskac i smarowac jodyna staram sie tak robic ale dziecko wije mi sie z bolu a bąbli jest coraz wiecej :( obecnie mieszkam w liverpoolu wiec zupelnie jestem pozbawiona kontaktu z dermatologiem a tu lekarze chyba takiej choroby nie znaja z Polski moga mi przysslac leki powiedzcie macie jakies sprawdzone lekarstwa sposoby - wiem ze leczenie jest dlugotrwale ale narazie nic co robie nie przynosi rezultatu a dziecko chodzi z wielka rana na calej szyi :( do tego chodzi juz do szkoly i nie wiem czy ma chodzic czy nie ale przeciez nie moze poposcic 3 lat szkoly do tego mam 3 letnigo szkraba w domu - czy moge go jakos uchronic przed zakazeniem ?? jestem zrozpaczona - prosze Was o rady i pomoc serdecznie dziekuje i pozdrawiam napisał/a: Blackursus 2010-10-24 01:49 Mieczak zakazny to choroba z grupy ospy. Metody, ktore stosujesz to jedyne sposoby walki z ta choroba. To minie, ale nie powinnas posylac dziecka do szkoly. Pozdrawiam. napisał/a: silverkiss 2010-10-24 11:17 no tak to wiem ale z tego co czytalam ta choroba moze trwac 3 lata - to co mam dziecka przez caly okres nie posylac do szkoly ??? napisał/a: silverkiss 2010-10-24 11:21 a dodam jeszcze ze w Polsce to bylby wiek przedszkolny wiec moglby nie chodzic jeszcze ale w Anglii to jest juz wiek szkolny wiec syn uczeszcza do szkoly Nie wyobrazam sobie aby mogl byc nieobecny pezez tak dlugi okres czasu ;( napisał/a: natcube 2011-11-20 11:20 moj syn ma mieczaka zakaznego od jakis 2 lat, a poniewaz mieszkamy w anglii leczenie tutaj jest nieco inne. bylam u 3 roznych lekarzy, kazdy potwierdzil ze krostki jakie ma moj syn to mieczak zak. i nie trzeba stosowac nic, poniewaz on sam po jakims czasie zniknie, no chyba ze jest to bolesne to wtedy nalezy podac syrop przeciwbolowy np paracetamol. tak tez robilam - zostawilam krostki w spokoju i same po jakims czasie znikaly, ale pojawialy sie kolejne, one z kolei po jakims czasie znowu znikaly i tak w kolko. krostek nie jest za duzo i wlasciwie sa umiejscowione pod pachwina i troszke na lewej stronie ale to wszystko. jednak po takim czasie zaczelo mnie to meczyc. poszukalam nieco informacji, no i sposobow jest mnostwo, czy skuteczne? trzeba sie przekonac pare pozycji, ktore moga sie przydac: MUPIROX, ANTIVIR, VRATIZOLIN - masc ISOPRINOSINE, GROPRINOSIN, RYBOMULYN - wzmacnianie odpornosci MOLUTREX - plyn a jeszcze spotkalam sie ze sposobem smarowania krostek jodyna (po przekluciu krostki i wycisniecia) oraz ze stosowaniem masci cynkowej. ja podawalam takze synowi Heviran - ale z negatywnym skutkiem. moze czas podawania byl za krotki. dzieci do szkoly moga uczeszcac - tylko najlepiej, jesli to mozliwe krostki ktore sa zaczerwienione czy jakby juz pekajace byly zakryte zeby inne dzieci nie dotykaly. mam nadzieje ze moj post Wam nieco pomoze. pozdrawiam napisał/a: ilonasek1 2011-11-22 11:28 Witam, my tez niestety przerabialiśmy mięczaka. Synek miał wtedy kilka miesięcy i nabawił się ich w czasie zajęć nauki pływania dla niemowląt. Nasz pediatra miał jednak zdecydowanie inne podejście niż to które opisujecie w postach. Pewnie wtedy wolałbym aby ktoś mi powiedział ze wystarczy czekać... bo bałam się tzw. łyżeczkowania ale pediatra zapewnił mnie że innej drogi nie ma. Poszliśmy więc bo zmian było niewiele. Znieczulenie miejscowe - łyżeczkowanie, potem w domu jeden dzień bez mycia miejsc po łyżeczkowaniu. Od tamtego czasu spokój a minęło już 6 lat. napisał/a: silverkiss 2011-11-22 12:29 Bardzo dziekuje wszystkim za pomoc :) kochani jestescie - radzicie i jeszcze podtrzymujecie na duchu :) moj synek ma teraz prawie 7 lat ( w styczniu ) i u niego po dlugiej walce roznymi sposobami - dalismy chyba rade ( narazie od pol roku nie ma nowych zmian ) Zostaly mu jedynie malutkie :( ale jednak znaki na szyi po tych okropienstwach :( jestem w Anglii, tu nikt nie zdiagnozowal tego jako mieczaka zakazneg - leczyli go na egzemę :( wiec leczylam go sama korzytajac z Waszych porad i zdalnie z pomocy polskiego lekarza i rodzicow :( z nim sie udalo ale teraz moj mlodszy syn ( 4 latka ) ma niestety krostki mieczakowe :( myslalam ze mamy to juz za soba i ze maluch przeszedl to nie zarazajac sie :( ale niestety - znowu musialam wrocic do jodyny igly i masci Do lekarza nawet nie pojde bo wiem co uslysze - i znowu dostane Oilatum :( mam nadzieje ze tym razem zareagowalismu na tyle szybko ze choroba sie nie rozprzestrzeni ( narazie ma 5 krostek ) i nie bedzie takiej tragedii jak ze starszym synem :( pozdrawiam wszystkich serdecznie i dzieki za rady i za "bycie" w poblizu... :) napisał/a: natcube 2011-11-22 19:16 Silverkiss - moze czasem warto udac sie do kilku lekarzy, a tym bardziej jesli mieszka sie za granica. w anglii z doswiadczenia wiem ze z lekarzami bywa roznie:), powodzenia w walce z mieczakiem. moj syn nadal ma krostki -a wlasciwie , ale trwa jednak to juz ponad 2 lata no i ostatnio zaczelam smarowac krostki jodyna. wiec mam nadzieje ze jestesmy blizej konca choroby niz poczatku, pozatym z mieczakiem nie robilismy nic tylko zostawilismy krostki w spokoju. trzymam kciuki napisał/a: aguskapaneczek 2012-01-15 22:25 Witam drogie mamy:) My przerabialiśmy ten sam problem z mięczakiem u mojej siostrzenicy i wyglądało to okropnie nie wspominająć jak bolało dziecko. Niestety dermatolodzy nie radzili sobie z chorobą i nie potrafili wskazać przyczyn dziwnych bąbelków. Smarowaliśmy te bąbelki jakimś dziwnym preparatem ze spirytusu przy czym dziecko strasznie płakało. Wreszcie nastąpił koniec! Moja mama a babcia dziecka znalazła znachorkę która kiedyś leczyła nas i postanowiła się do niej wybrać z naszą siostrzenicą. Znachorka bada na podstawie moczu i przeprowadzonej rozmowy. Odrazu stwierdziła że jest to mięczak pospolity i nie jest łatwy do wyleczenia bo krew jest zakażona właśnie tą bakterią. Uwierzcie zaleciła pić dziecku 2 razy dziennie zaparzone ziołav z kwaitu lipy bratka polnego i koziołka lekarskiego do tego podała maść robioną i kazała kupić maść w aptece z nagietka i tym smarować. uwierzcie jak ręka odjął wystarczyło 4 miesiącve leczenie i problem znikł. Jeśli ktoś będzie potrzebował wiecej informacji piszcie aguska275@ udzielę info i oby wam się udało wyleczyć swoje pociechy. Wystarczy troche ziół i wspaniała maść z nagietka za 2 zl. Mogę podać namiary na tę znachorkę. pozdrawiam i trzymam kciuki napisał/a: ania07021978 2019-05-24 13:12 Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości oraz dostałam receptę. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) gęcjana ciezko przy tak małym dziecku; przecieranie jodyną popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i pzr tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma. Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. aczłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie, synek nie chował brzuszka i rączek w ubranka wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią z niej, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:) napisał/a: ania07021978 2019-05-24 13:14 silverkiss napisal(a): Witam proszeo pomoc gdyż mam duzy problem kilka miesiacy temu u mojego 5,5 letniego synka zauwazylam 3 male bąble na ramieniu , poszlam d lekarza pediatry , ktory stwierdzil ze to potówki wiec przestalam sie martwic po kilku miesiacach owych " potowek " zaczelo byc coraz wiecej, na ramieniu szyi, teraz wchodza na policzek dopiero lekarz niedawno wyslal mnie do dermatologa ktory potwierdzil mieczaka zakaznego odradzil nam zamrazanie i wypalanie oraz inne tego tpu zabiegi , dal Duofilm i Jodyne kazal uzywac igły wyciskac i smarowac jodyna staram sie tak robic ale dziecko wije mi sie z bolu a bąbli jest coraz wiecej :( obecnie mieszkam w liverpoolu wiec zupelnie jestem pozbawiona kontaktu z dermatologiem a tu lekarze chyba takiej choroby nie znaja z Polski moga mi przysslac leki powiedzcie macie jakies sprawdzone lekarstwa sposoby - wiem ze leczenie jest dlugotrwale ale narazie nic co robie nie przynosi rezultatu a dziecko chodzi z wielka rana na calej szyi :( do tego chodzi juz do szkoly i nie wiem czy ma chodzic czy nie ale przeciez nie moze poposcic 3 lat szkoly do tego mam 3 letnigo szkraba w domu - czy moge go jakos uchronic przed zakazeniem ?? jestem zrozpaczona - prosze Was o rady i pomoc serdecznie dziekuje i pozdrawiam mamusie! Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości oraz dostałam receptę. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) gęcjana ciezko przy tak małym dziecku; przecieranie jodyną popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i pzr tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma. Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. aczłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie, synek nie chował brzuszka i rączek w ubranka wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią z niej, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:)

#1 witajcie wszytkie madre ktoras slyszala o mieczaku zakaznym ?moj 3 letni michalek walczy z tym paskudztwem juz pol roku i jest coraz na wymrazaniu wysuszaniu stosowalismy rozne specyfiki obecnie ma ponad 40 babelkow w tym wiekszosc w okolicy poradzcie co z tym mi sie o uszy nazwa masci aldara?czy ktos ja stosowal? reklama #2 Witam Moja 2 letnia corka od roku tez ma mieczaka ale były to tylko pojedyncze wykwinty. Wczesniej miala kilkanascie wykwintow i wciaz pojawiały sie nowe, a teraz juz zostal jej tylko jeden. Na te malutkie dopiero co pojawiajace sie mieczaki stosowalam jodyne 3xdziennie i mieczaki schodzily po dwoch tygodniach. Te starsze mieczaki smarowałam Pigmentum Castellani - dostepna w aptece bez recepty, cena (barwi skóre na rózowo) na przemian z maścią detromycyną 2% (na recepte) efekty tez widoczne po ok kilku tygodniach. Zycze powodzenia w walce z mieczakami. Magda #3 Dodam jeszcze, że smarowanie jodyną raz dziennie nic nie da. Nie powinno sie tego moczyć (ale jak tu nie kąpać dziecka?), bo wirus bardzo szybko się przenosi. Jak będziesz smarować jodyną lub pigmentum castellani to najpierw przekłuj mieczaka jałową igłą i wyciśnij zawartość a potem posmaruj. Daje to szybsze rezultaty. Nigdy nie zostawiaj wycisnietego mieczaka bez posmarowania. Zawsze trzeba odkazić bo bardzo sie szybko rozprzestrzenia. Pozdrawiam i pamietaj, że z tym można wygrać. Wprawdzie moja córka nie była aż tak gęsto wysypana, ale wciąż pojawiały się nowe. Walka jest długa. A po jakims czasie organizm podobno sam wytwarza przeciwciała i go zwalcza. My walczymy z mieczakiem juz rok, więc mam nadzieję, że jego ostateczny kres niebawem nastąpi samoistnie :-) #4 moje dziecko tez miało mieczaka smarowałam mascia o nazwie skuteczna ale to jest długie leczenie nawet do 3 lat. #5 Mojej sąsiadki synek miał podejrzenie mięczaka i właśnie dermatolog zapisał mu tą maść. Z tego co wiem to jest ona strasznie droga. Jedna taka dawka kosztuje ok 30zl i pewnie z tego co piszesz, to może wystarczyć, a z tego co pamiętam jak mówiła, to kuracja musi trwać co najmniej miesiąc. Można w aptece dostać taki trzypak i wtedy jest trochę taniej. dodam tylko, że skończyło się na tym, że to był łupież pstry - bąbelki wyskoczyły mu na plecach. #6 witam u mojej małej najpierw pojawiła się jedna krostka na zgięciu łokcia powoli rośnie niestety są i inne plus wysypy małych krostek /brzuszek i wewnętrzne strony kolan/ dermatolog stwierdza mięczaka dziś nanosiliśmy jodynę pytanie:dziecko ma chyba także małą krostkę na można użyć zamiast jodyny? wcześniej mała miała 2ie oko spuchnięte tarła je było zaczerwienione po kroplach to ustąpiło.. niepokoją mnie te małe czerwonawe delikatnie krosteczki grupujące się na brzuszku i kolanach... Ostatnia edycja: 18 Styczeń 2013 #7 Meteors77 w zeszłym roku pisałam już na ten temat kilka postów wcześniej. Powtórzę się, bo to naprawdę działało! Na te malutkie dopiero co pojawiajace sie mieczaki stosowalam jodyne 3xdziennie i mieczaki schodzily po dwoch tygodniach. Te starsze mieczaki smarowałam Pigmentum Castellani - dostepna w aptece bez recepty, cena (barwi skóre na rózowo) na przemian z maścią detromycyną 2% (na recepte) efekty tez widoczne po ok kilku tygodniach. Dodam jeszcze, że smarowanie jodyną raz dziennie nic nie da. Jak będziesz smarować jodyną lub pigmentum castellani to najpierw przekłuj mieczaka jałową igłą i wyciśnij zawartość a potem posmaruj. Daje to szybsze rezultaty. Nigdy nie zostawiaj wycisnietego mieczaka bez posmarowania. Dzisiaj już zapomniałam o istnieniu mięczaka. Stosuj powyższe metody a bardzo szybko się go pozbędziesz. Nie wiem wprawdzie co możesz stosować na powiekę oczka. Sprawdź na ulotkach leków lub spytaj lekarza (nie na forum) czy możesz leciutko posmarować Detreomycyną? #8 Drogie mamy! Mieczaka zakaznego ma moj chlopak (29) Okolice klatki piersiowej ok 30 babelkow, rozwijal sie ok 6 -7 miesiecy. Walke zaczelismy miesiac temu,a po mieczaku zostaly juz tylko czerwone plamki i 3 babelki, ktore byly najwieksze. Pomogly dwie tanie mascie pierwsza Antivir smarowalam 3 razy dziennie, nastepnie Vratizolin rowniez 3 razy dziennie. ( ja sama te mascie stosuje na opryszczke) Nie spodziewalam sie tak szybkich efektow! Zycze powodzenia. #9 Czy jest tu jakas mam ktora walczy z ta dolegliwoscia odezwijcie sie prosze...czy to sie odnawia przy kazdej nowej chorobie,przeziebieniu itp..jak juz calkowiecie zniknie reklama #10 Czy jest tu jakas mam ktora walczy z ta dolegliwoscia odezwijcie sie prosze...czy to sie odnawia przy kazdej nowej chorobie,przeziebieniu itp..jak juz calkowiecie zniknie witam mam 6 letniego synka ktory od 4 miesiecy ma mieczaka zakaznego bylam wiele razy u lekarza i niepotrafil mi powiedziec co to so za krostki, mieszkam w londynie i myslalam ze tu powinni wiedziec co to jest za choroba ,ale dopiero jak pojechalam do polski i poszlam do dermatologa to uslyszalam co to jest lekarz tylko spojrzal i wiedzial, odrazu odetchnelam pierwszego dnia odrazu lekarz zastosowal zamrazanie krust cieklym azotem i teraz jestem szczesliwa bo po pierwszym zapiegu mieczak ustopil puzniej stosowalam po zabiegu : poseptol 2x dziennie. teraz bylam na kontroli i dali mi masc zeby choroba sie nienawrucila mam smarowac 3 razy w ciogu tygodnia GLUTAROL syn mial wykwity na tulowiu i pod pachami , zabiegl byl bardzo bolesny ale warto bylo zgodzic sie na ten zabie pozdrawia:-)

Mięczak zakaźny to choroba skóry wywoływana przez wirusa. Mogą na nią zapaść zarówno dzieci, jak i dorośli. Typowym objawem zmian skórnych, określanych mianem mięczaka zakaźnego są białe lub perłowe guzki. Zmiany te nie powodują u pacjenta swędzenia. Jak dochodzi do zakażenia mięczakiem zakaźnym i jak wygląda leczenie mięczaka zakaźnego? spis treści 1. Charakterystyka mięczaka zakaźnego 2. Objawy mięczaka zakaźnego 3. Mięczak zakaźny u dzieci 4. Rozpoznanie zarażenia mięczakiem zakaźnym 5. Jak leczy się mięczaka zakaźnego? 6. Naturalne lekarstwo na mięczaka zakaźnego 7. Zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego rozwiń 1. Charakterystyka mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która nie jest groźna, ale wiąże się z nieprzyjemnymi dolegliwościami. Czynnik, który doprowadza do rozwoju choroby jest wirus z rodziny Poxviridae. Lekarze wyróżniają dwa typy tego wirusa. Pierwszym jest MCV-1, drugim zaś MCV-2. Zdecydowana większość zachorowań wywołana jest przez pierwszy typ wirusa. Wirus przenosi się bardzo łatwo, ale ma długi okres inkubacji. Po dwóch, czterech tygodniach (okres ten może się wydłużyć nawet do sześciu miesięcy) od momentu zakażenia, na skórze pacjenta pojawiają się zmiany skórne w postaci białych lub perłowych guzków. Zobacz film: "Czym jest atopowe zapalenie skóry?" Obecność wirusa Poxviridae zaobserwować na wierzchnich warstwach skóry. U osoby zakażonej nie występuje on ani we krwi, ani w narządach wewnętrznych. Mięczak zakaźny w większości przypadków nie wywołuje gorączki, świądu skóry czy dolegliwości bólowych. Przebieg choroby nie jest więc ciężki. Na mięczaka zakaźnego najczęściej chorują dzieci pomiędzy pierwszym, a piątym rokiem życia, które zarażają się poprzez kontakt bezpośredni. Często chorują też dorośli, którzy zarażają się mięczakiem zakaźnym w trakcie stosunku seksualnego. Zarazić można się również pośrednio, korzystając z przedmiotów osobistych oraz ubrań chorej osoby. Na infekcję MCV są szczególnie narażone osoby o obniżonej odporności (np. nosiciele wirusa HIV) oraz przyjmujące leki immunosupresyjne. Mięczak zakaźny jest też częściej obserwowany u osób z atopowym zapaleniem skóry. U osób, które nie są obciążone żadnymi chorobami immunologicznymi oraz przewlekłymi choroba może ustąpić samoistnie. W wielu przypadkach ustępuje samoczynnie osiemnastu miesiącach (w skrajnych przypadkach na wyleczenie trzeba czekać nawet cztery lata). Specjaliści są zgodni co do tego, by nie bagatelizować choroby, tylko od razu ją leczyć. Brak odpowiedniej reakcji i leczenia może sprawić, że zarazimy kolejnych członków rodziny lub przyjaciół. Osoba zmagająca się z mięczakiem zakaźnym może zarażać innych tak długo, jak długo sama ma zmiany na skórze. 2. Objawy mięczaka zakaźnego Od zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów mięczaka zakaźnego może minąć nawet 6 miesięcy, ale zwykle symptomy można zauważyć po około dwóch, trzech lub czterech tygodniach. Najbardziej charakterystyczny objaw mięczaka zakaźnego to wysypka w formie białych lub perłowych guzków. Zmiany skórne nie powodują gorączki, swędzenia, bólu czy pieczenia. Nie są one groźne, ale wyglądają bardzo nieestetycznie. Z tego powodu mogą powodować pewien dyskomfort psychiczny u pacjenta, który jest nosicielem wirusa Poxviridae. Na początku zmiany skórne są bardzo małe (wielkości główki od szpilki), ale z czasem się powiększają do około 2-6 mm. Niektóre z nich mogą mieć nawet 15 mm. Guzki są okrągłe i mają lekko biały, perłowy lub przezroczysty kolor, a w środku każdego z nich znajduje się pępkowate wgłębienie. Najczęściej guzki te są innego koloru niż skóra, wyraźnie od niej oddzielone. U niektórych chorych guzki mają obwódkę zapalną. Wewnątrz nich znajduje się kaszowata (serowata) treść. Wielu pacjentów myli je z trądzikiem, ponieważ w prosty sposób dają się łatwo wyciskać. Zmiany mogą występować jednostkowo lub w większych gromadach. Do zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego może dojść w wyniku kontaktu cielesnego (bezpośredniego) z osobą zarażoną lub wskutek używania rzeczy osobistych zarażonego. Do zakażenia może dojść również w trakcie stosunku seksualnego. Jeśli do zarażenia doszło poprzez kontakt seksualny, guzki występują w okolicach narządów płciowych (na penisie, wzgórku łonowym, wargach sromowych większych, na wewnętrznej części ud, pośladkach, w pachwinach). W zależności od pacjenta i jego poziomu odporności, guzki mogą być nieliczne (kilkanaście zmian), ale wysypka bywa również intensywna (nawet kilkaset guzków). Jeśli dojdzie do zagęszczenia krostek na małej powierzchni skóry, mogą one połączyć się w jedną, brzydką zmianę chorobową. W skrajnych przypadkach notowano u jednego pacjenta nawet kilkaset guzków mięczaka zakaźnego. Mięczakiem zakaźnym mogą zarazić się przede wszystkim osoby o obniżonej odporności. W grupie ryzyka znajdują się nosiciele wirusa HIV, osoby przyjmujące leki immunosupresyjne, pacjenci zmagający się z atopowym zapaleniem skóry. U ludzi, którzy nie zmagają się z żadnymi dodatkowymi chorobami pojawia się zazwyczaj kilkanaści zmian skórnych spowodowanych wirusem Poxviridae. W ich przypadku ryzyko rozkwitu zmian chorobowych jest niewielkie. 3. Mięczak zakaźny u dzieci Mięczak zakaźny u dzieci występuje zwykle na twarzy, plecach, brzuchu, klatce piersiowej oraz kończynach, ale wysypka może się pojawić w każdym miejscu. Choroba może się rozwinąć nawet na powiece, a usytuowany w tym miejscu mięczak zakaźny często jest przyczyną zapalenia spojówek albo zapalenia rogówki. Niezwykle ważne jest, by dziecko zmagająca sie z mięczakiem zakaźnym nie rozdrapywało zmian skórnych. W przeciwnym razie może dojść do rozprzestrzenienia się mięczaka na inne partie ciała. Drapanie i pocieranie powoduje przenoszenie wirusa na zdrową skórę. Skutkiem rozdrapywania zmian, towarzyszących mięczakowi zakaźnemu w wielu przypadkach jest również bakteryjne zakażenie skóry. Dzieci do piątego roku życia stanowią największą grupę ryzyka, jeśli chodzi o zachorowania na mięczaka zakaźnego. Małe dzieci, uczęszczające do żłobków i przedszkoli chętnie bawią się w grupach, uczestniczą w zabawach kontaktowych, wymieniają się zabawkami czy lalkami, niejednokrotnie dotykają także swojej odzieży, kredek czy flamastrów. Dotykanie tych samych przedmiotów, z których korzystała osoba zakażona mięczakiem zakaźnym sprawia, że dziecko również może się zarazić. 4. Rozpoznanie zarażenia mięczakiem zakaźnym Po zauważeniu wysypki na ciele, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Specjalista przeprowadzi wywiad i obejrzy zmiany na skórze. Może przekłuć guzek, aby zobaczyć, czy wydobywa się z niego charakterystyczna wydzielina. Te objawy mięczaka zakaźnego zwykle wystarczają do rozpoznania choroby. Czasem jest konieczne jednak wykonanie biopsji guzka i badanie histopatologiczne. 5. Jak leczy się mięczaka zakaźnego? Nieleczone zmiany skórne ustępują samoistnie po kilku miesiącach (maksymalnie po czterech latach), dlatego leczenie mięczaka zakaźnego nie jest konieczne. Należy jednak pamiętać o tym, że w tym czasie chory zaraża innych, dlatego lepiej podjąć działania, dzięki którym można szybciej pozbyć się wykwitów na skórze. Zmiany skórne spowodowane mięczakiem zakaźnym usuwa się najczęściej przy zastosowaniu wodorotlenku potasu, azotanu srebra lub zabiegów medycyny estetycznej. Jeśli pojawiło się mało guzków, najczęściej wyciska się z nich treść, a następnie skórę przemywa nalewką jodową, wodorotlenkiem potasu, roztworem fenolu lub azotanem srebra. Zmiany można również smarować środkiem, który podrażnia guzki, wywołuje reakcję zapalną, przez co te goją się samoistnie. Gdy guzki są duże, a wysypka intensywna, można podjąć inne metody leczenia. Można je usunąć, wycinając zmiany lub poprzez wyłyżeczkowanie (z okolic narządów płciowych). Czasami stosuje się też laser lub elektrokoagulację. Jeśli u chorego zmiany zajmują stosunkowo duży obszar skóry, poleca się krioterapię. Taki zabieg stosuje się zazwyczaj wtedy, gdy zmiany zajmują znaczny obszar i są połączone w jedno ognisko chorobowe. Czasem po krioterapii mogą pozostać niewielkie blizny. Zamrożenie wysypki powoduje martwicę komórek i likwiduje wirusy wywołujące dolegliwości. Zabieg krioterapii należy powtórzyć dwukrotnie lub trzykrotnie, aby całkowicie pozbyć się zakażenia. W niektórych przypadkach zalecane jest zastosowanie laseroterapii. Laseroterpia nie jest zabiegiem inwazyjnym, ale dość bolesnym. Z tego powodu zabiegi z użyciem lasera przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym. Chory jest cały czas przytomny i rozumie, co się z nim dzieje. Jeżeli w wyniku drapania guzków dojdzie do nadkażenia bakteryjnego, konieczne może się okazać podanie antybiotyków. Chorym, którzy skarżą się na uciążliwe swędzenie skóry, zaleca się stosowanie maści na bazie sterydów. Należy wtedy pamiętać o tym, by smarować jedynie miejsca wokół wykwitów, a nie same guzki (maść może opóźniać proces gojenia). 6. Naturalne lekarstwo na mięczaka zakaźnego Naturalnym lekarstwem na mięczaka zakaźnego jest maść Conzerol. Preparat produkowany w Stanach Zjednoczonych opiera się na naturalnych składnikach. Conzerol bazuje na oleju kokosowym, olejku z oregano, wyciągu z drzewa zwanego Smoczą Krwią, oleju goździkowym. Oprócz tego, zawiera olejek eukaliptusowy, olejek z drzewa herbacianego, olejek z tui, olejek z drzewa cedrowego, melisę lekarską, olejek niaouli, olejek z wiecznie zielonych roślin. Działanie składników ukierunkowane jest na eliminację nieestetycznie wyglądających zmian skórnych. Efekty zauważyć można już po tygodniu stosowania maści. Kurację należy kontynuować do czasu całkowitego pozbycia się guzków mięczakowych. Leczenie mięczaka zakaźnego maścią Conzerol jest całkowicie bezpieczne, nie pozostawia blizn. Conzerol jest środkiem dostępnym bez recepty. Conzerol jest zarejestrowany w USA w Food & Drug Administration (FDA), w Europie jako produkt kosmetyczny, łagodzący objawy mięczaka zakaźnego. Niezwykle ważne jest, by leczeniu poddali się wszyscy domownicy. Nawet, jeśli nie ma widocznych objawów mięczaka zakaźnego, mogą się one pojawić w przeciągu kolejnych miesięcy. 7. Zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego Najlepszym sposobem na zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego jest unikanie kontaktu z osobami chorymi. Należy również pamiętać o tym, że wirus przenosi się też poprzez przedmioty, z którymi chory miał styczność. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum – MC) jest powszechnie występującym zakażeniem skóry i błon śluzowych. Czynnikiem etiologicznym jest wirus z rodziny Poxviridae. Najwięcej zachorowań obserwuje się u dzieci w wieku 3–10 lat. W populacji osób dorosłych MC jest zaliczany do chorób przenoszonych drogą płciową. Do metod terapeutycznych zaliczamy: usuwanie mechaniczne, łyżeczkowanie, krioterapię, laseroterapię, elektrokoagulację oraz leczenie miejscowe. Mięczak zakaźny jest powszechnie występującym zakażeniem skóry i błon śluzowych. Najwięcej zachorowań obserwuje się w populacji dzieci w wieku 3–10 lat. Do zakażeń najczęściej dochodzi w drodze kontaktów bezpośrednich. Możliwa jest również autoinokulacja. Wystąpienie schorzenia u osób dorosłych zalicza się do chorób przenoszonych drogą płciową. Rozsiana postać MC u dzieci współistnieje z atopowym zapaleniem skóry (AZS), natomiast stwierdzenie licznych ognisk MC u osób dorosłych wymaga diagnostyki w kierunku niedoborów odporności. POLECAMY Etiologia Wirus MC jest dużym wirusem z rodziny Poxviridae, o wymiarach 240 x 320 nm. Wirus charakteryzuje się wysokiego stopnia epidermotropizmem. Okres wylęgania wynosi ok. 2–7 tygodni. Opisano cztery główne podtypy MC: MCV-1, MCV-2, MCV-3, MCV-4. Podtyp MCV-1 odpowiada za zakażenia głównie u dzieci. Podtyp MCV-2 dotyczy osób z upośledzoną odpornością i osób aktywnych seksualnie. MCV-3 i MCV-4 występują bardzo rzadko [1]. Infekcja MC dotyczy głównie naskórka. Namnażanie się wirusa zachodzi w keratynocytach. W obrębie zakażonych keratynocytów obecne są ciałka mięczakowate, które stanowią cechę diagnostyczną [2]. Obraz kliniczny W przypadkach typowych widoczne są grudki, barwy cielistej lub bladoróżowej, średnicy 2–10 mm, z charakterystycznym zagłębieniem w centrum. Wykwity mogą mieć postać rozsianą lub układać się linijnie, sugerując objaw Koebnera. Zmiany mogą pojawić się na każdym obszarze skóry, jednak najczęściej obserwuje się występowanie ognisk MC w obrębie pachwin, dołów pachowych, szyi. U osób aktywnych seksualnie wykwity MC obecne są w obrębie okolic podbrzusza, ud i narządów płciowych. Zmiany mogą również obejmować błony śluzowe jamy ustnej, spojówek i narządów płciowych. Szczególny problem stanowią ogniska MC lokalizujące się w okolicy oczu. Niezwykle rzadko obserwuje się występowanie MC w obrębie dłoni i podeszew [3]. Z reguły zmianom nie towarzyszą dolegliwości subiektywne. W niektórych przypadkach, szczególnie u dzieci z AZS, obserwuje się występowanie świądu, dolegliwości bólowych. U osób z prawidłową odpornością wykwity MC mogą ustępować samoistnie w ciągu 6–9 miesięcy, bez pozostawienia blizny. Jednak należy poinformować pacjenta o możliwości nawrotów objawów. Przebieg choroby u osób z obniżoną odpornością jest zdecydowanie cięższy i przewlekły, gdyż zmiany mają charakter rozsiany, mogą osiągać duże rozmiary oraz mogą mieć charakter brodawkujący lub wrzodziejący. Rozpoznanie Obraz kliniczny MC jest bardzo charakterystyczny. W rzadkich przypadkach zachodzi konieczność pobrania wycinka do badania histologicznego lub wykonania badania bezpośredniego. Badanie mikroskopowe treści wyciśniętej z wykwitów z zastosowaniem barwienia metodą Wrighta, Giemzy lub Grama, wykazuje obecność ciałek mięczakowatych (molluscum bodies). Bezwzględną wartość diagnostyczną ma obraz histologiczny MC. Widoczny jest rozrost naskórka, w obrębie warstwy kolczystej, wnikający w podścielisko. Duże, różnokolorowe komórki naskórka, odpowiadają ciałkom mięczakowatym [4]. Diagnostyka różnicowa Zazwyczaj rozpoznanie choroby nie sprawia problemu. W niektórych przypadkach wykwity MC są mylone z brodawkami wirusowymi. Wykwity lokalizujące się na twarzy należy różnicować z przerośniętymi gruczołami łojowymi czy nawet z rakiem podstawnokomórkowym w przypadkach zmian pojedynczych. Zmiany rozsiane powinny być różnicowane z potówkami, torbielami gruczołów potowych czy z gruczolakami potowymi. Szczególne trudności sprawiają MC o dużych rozmiarach, spotykane u osób zakażonych HIV lub chorych na AIDS. Takie zmiany mogą być mylone z rogowiakiem kolczystokomórkowym lub z rakiem kolczystokomórkowym [5]. Leczenie Skuteczna jest każda metoda, która prowadzi do zniszczenia chorobowo zmienionych tkanek. Jak już wcześniej wspomniano, zmiany mogą ustąpić samoistnie w ciągu kilku miesięcy, jednak nie jest to regułą. Ze względu na dużą zakaźność, możliwość autoinokulacji, leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej po rozpoznaniu choroby. Wybór metody leczenia powinien być dobrany indywidualnie, dostosowany do wieku pacjenta, lokalizacji zmian na skórze. Powszechnie stosowaną metodą terapeutyczną jest wyciskanie zawartości wykwitów MC. Takie postępowanie możliwe jest przy obecności pojedynczych zmian. Po zabiegu należy zastosować nalewkę jodową. W przypadku zmian rozsianych skutecznym sposobem leczenia jest łyżeczkowanie, po uprzednim znieczuleniu np. preparatem lidokainy i prilokainy. Wykonanie zabiegu u dzieci często łączy się z koniecznością znieczulenia ogólnego. Po zabiegu łyżeczkowania również zalecane jest użycie nalewki jodowej [5–6]. Skuteczną metodą leczenia MC jest również krioterapia. Takie leczenie jest zalecane szczególnie u osób z długim wywiadem MC oraz w sytuacji, gdy inne metody terapii nie przynoszą pożądanego efektu. Zabiegi krioterapii należy powtarzać co 7–14 dni [7]. Laseroterapia jest również skutecznym leczeniem MC. Szczególnie zaleca się tę metodę leczenia w przypadkach, gdy inne metody są nieskuteczne [8]. Zastosowanie powyższych metod wiąże się z wystąpieniem określonych działań niepożądanych, takich jak: krwawienie, rumień, dolegliwości bólowe, a także stres emocjonalny. U dzieci, ze względu na strach przed wystąpieniem dolegliwości bólowych, często nie ma możliwości wykonania zabiegu. W takiej sytuacji zaleca się zastosowanie substancji chemicznych, stosowanych miejscowo, które wywołują stan zapalny, takich jak wodorotlenek potasu, pochodne witaminy A, podofilotoksyna, azotan srebra, kwas mlekowy, kwas salicylowy, nadtlenek wodoru, kwas trójchlorooctowy, jodyna i kantarydyna [9]. Powyższe leczenie może być prowadzone w domu. Fot. 1. Mięczak zakaźny U dzieci od 2. można stosować preparaty w postaci płynu, zawierające 5% lub 10% wodorotlenek potasu. Substancja powoduje uszkodzenie wewnątrzkomórkowych otoczek lipidowo-kolagenowych wirusa. Lek stosuje się na ogniska MC 1–2 razy dziennie (w zależności od stężenia substancji czynnej), do momentu wystąpienia stanu zapalnego. Proces gojenia trwa zazwyczaj 4–6 tygodni. Ze względu na drażniący charakter preparatu zaleca się zabezpieczenie otaczającej, zdrowej skóry tłustym kremem lub maścią. Nie należy stosować leku na błony śluzowe, rany, zmiany z cechami nadkażenia. Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatu w okolicach oczu. Nie zaleca się stosować wspomnianego preparatu pacjentom z rozpoznaniem AZS, w stanie zaostrzenia stanu dermatologicznego, jak również osobom ze skłonnością do tworzenia się keloidów i hipertroficznych blizn. Badania porównujące skuteczność wodorotlenku potasu i imikwimodu wykazały zdecydowanie szybsze działanie wodorotlenku potasu [10]. Do innych metod terapeutycznych MC zaliczamy stosowanie preparatów zawierających tretynoinę w stężeniu 0,025–0,05%. Zaleca się stosowanie leku dwukrotnie w ciągu dnia, przez okres 4–6 tygodni. Roztwór zawierający 0,5% podofilotoksynę powinien być stosowany 2 razy dziennie przez 3–5 dni. Skuteczne są równie... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź

ten tekst przeczytasz w 3 minuty Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry oraz błon śluzowych, która objawia się występowaniem na skórze twardych i półprzeźroczystych guzków. Najczęściej atakuje małe dzieci, które nie ukończyły 5. roku życia oraz młodych osób dorosłych. Do zakażenia mięczakiem dochodzi zazwyczaj za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Objawy mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny - rozpoznanie Mięczak zakaźny - leczenie Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Mięczak zakaźny jest wirusową chorobą skóry oraz błon śluzowych, wywoływaną przez wirusa z grupy ospy (MCV I i II - Molluscum contagiosum virus) . Dolegliwość może występować zarówno u dzieci jak i dorosłych, a jej charakterystycznym objawem jest występowanie na skórze twardych, białych lub przeźroczystych guzków. Dorośli zarażają się podczas stosunku seksualnego z osobą zakażoną lub na skutek bezpośredniego korzystania z przedmiotów osobistych chorej osoby. Z kolei u dzieci zakażenie przenosi się głównie za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Okres wylęgania wynosi 2-7 nie jest groźną chorobą, ale wiąże się z mało przyjemnymi dolegliwościami. Mięczak zakaźny występuje najczęściej: u osób z obniżoną odpornością, u chorych na wirusa HIV, u osób zażywających preparaty immunosupresyjne, u chorych cierpiących na atopowe zapalenie skóry, dzieci poniżej 5. roku życia, młodych dorosłych osób. Objawy mięczaka zakaźnego Zanim pojawią się pierwszy objawy mięczaka zakaźnego może minąć nawet pół roku, ale zazwyczaj symptomy zauważalne są już po około dwóch miesiącach od zarażenia. Zmiany skórne lokalizują się najczęściej na skórze tułowia, rąk, twarzy oraz narządach płciowych. Są one charakterystycznymi guzkami kopulastymi lub okrągłymi z zagłębieniem w części środkowej i z czasem powiększają się do 2-6 mm. Ich barwa może być biała lub przeźroczysta, a pojedyncze wykwity zlewają się niekiedy w większe zmiany. Po przekłuciu i uciśnięciu guzka wydobywa się na zewnątrz kaszkowata treść. Należy podkreślić, że zmiany skórne cechują się dużą zakaźnością. Innymi objawami mięczaka zakaźnego jest: świąd skóry, dolegliwości bólowe w okolicy zmian chorobowych (wykwitów skórnych), nadkażenie bakteryjne guza na skutek jego drapania. Uwaga! Mięczak zakaźny może rozwinąć się niekiedy na powiece, co jest często przyczyną zapalenia rogówki albo spojówek. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - rozpoznanie Pojawienie się wysypki na ciele powinno być wskazaniem do wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Podczas wizyty specjalista przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad lekarski i ogląda zmiany skórne. Czasami lekarz przekłuwa guzek, aby ocenić czy wydobywa się z niego charakterystyczna kaszkowata wydzielina. Zazwyczaj takie objawy są wystarczające do postawienia diagnozy, jednak niekiedy konieczne jest wykonywanie biopsji guza oraz badanie histopatologiczne. Duże znaczenie ma również różnicowanie mięczaka zakaźnego z inni dolegliwościami, takimi jak: brodawki wirusowe, kłykciny kończyste, włókniaki miękkie. Mięczak zakaźny - leczenie Chociaż zmiany skórne ustępują samoistnie u pacjenta w ciągu kilku miesięcy, ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby nie zarażał on innych osób ze swojego otoczenia. Jeżeli wykwity skórne są duże - można wykonać zabieg chirurgiczny, natomiast jeśli guzki są niewielkie i licznie rozsiane - wdraża się leczenie niezabiegowe. Wśród metod zabiegowych wyróżnia się: łyżeczkowanie, krioterapię (zamrożenie wykwitów prowadzi do martwicy komórek i eliminuje wirusy powodujące chorobę, zabieg należy powtarzać 2-3 razy), leczenie chirurgiczne, elektrokoagulację, laseroterapię przy użyciu lasera CO2, usuwanie kaszkowatej treści w sposób mechaniczny (wyciśnięcie z nich treści, a następnie przemycie nalewką jodową lub azotanem srebra). Podczas leczenia farmakologicznego pacjent stosuje przepisane przez lekarza środki, które mają właściwości drażniące i wywołują reakcję zapalną, dzięki czemu wykwity skórne znacznie szybciej się goją. Przykładami takich preparatów jest, np. nalewka jodowa, kwas mlekowy oraz roztwór wodorotlenku potasu. Z kolei u pacjentów z licznie rozsianymi zmianami skórnymi podaje się preparaty przeciwwirusowe, immunomodulujące oraz przeciwhistaminowe. Jeżeli zmianom skórnym towarzyszy uciążliwy świąd, zaleca się stosowanie specjalnej maści na bazie sterydów (należy smarować miejsca dookoła guzków!) Ogólnie leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może się to wydłużyć do kilku miesięcy, a nawet lat. Dzieje się tak na skutek nie leczenia pozostałych członków rodziny czy przenoszenia wykwitów z jednej okolicy na inną, np. podczas drapania. Czy można zapobiegać chorobie? Niestety, nie istnieje szczepionka na mięczaka zakaźnego. Jednym ze sposobów zapobiegania jest uważanie, aby choroba się nie rozprzestrzeniała, dlatego pamiętać o podstawowych zasadach higieny osobistej. Jeżeli chorujesz na mięczaka zakaźnego - nie używaj tych samych rzeczy co domownicy (naczynia, sztućce, ręczniki). Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski „Poradnik lekarza praktyka. Dermatologia”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - jak rozpoznać i jak leczyć? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to choroba dermatologiczna wywoływana przez wirusa z rodziny pokswirusów. Jak wskazuje nazwa schorzenia, wirus... Mięczak zakaźny - objawy, rozpoznanie, leczenie Mięczak zakaźny to poważnie brzmiąca nazwa pod którą ukrywa się zakaźna, dokuczliwa, ale niegroźna dla życia choroba skóry. Czynnikiem wpływającym na zakażenie tą... Ekstremalny QUIZ wakacyjny. Pasożyty, które możesz złapać na urlopie Pasożytami tak naprawdę można zarazić się wszędzie: w domu, w pracy, w środku dużego miasta i niestety na urlopie, gdy np. przebywamy nad wodą, w lesie albo jemy... Monika Mikołajska Ten pasożyt sprawia, że jesteśmy atrakcyjniejsi. Są dowody Naukowcy podają, że pewien pasożyt, którego nosi w sobie prawie połowa ludzi na świecie, ma niebagatelny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Z jednej... Klaudia Torchała Wszy - objawy, leczenie i zapobiegania wszawicy u dzieci i dorosłych [WYJAŚNIAMY] Wszy są plagą szkół i przedszkoli. Mają tylko trzy milimetry długości i żywią się krwią. Nie skaczą i nie latają, ale w ciągu minuty pokonują 23 cm! Wszawica... Zuzanna Opolska Bąblowiec - pasożyt niczym nowotwór Bąblowiec to groźny pasożyt, który wywołuje bąblowicę. Okres letni obfituje w liczne okazje do spędzania czasu poza miastem. Zatem, jeżeli planujesz wycieczkę do... Matylda Mazur Pluskwa łóżkowa - objawy ugryzienia, leczenie, zapobieganie. Jak się pozbyć pluskwy łóżkowej? Pluskwy to małe, bezskrzydłe owady, które żywią się wyłącznie krwią zwierząt stałocieplnych. Ludzie są preferowanymi żywicielami dla dwóch głównych gatunków... Adrian Jurewicz Jak rozpoznać objawy bąblowicy? Czym jest bąblowica? Jakie objawy świadczą o rozwoju choroby? Na jakie dolegliwości warto zwrócić uwagę? Co powinno zaniepokoić? Na pytanie odpowiada lek. Paweł... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Test Western Blot - wskazania, interpretacja wyników i cena. Diagnostyka boreliozy, HIV i opryszczki Diagnozowanie chorób wywołanych obecnością niektórych bakterii, wirusów czy pasożytów należy wykonywać dwustopniowo. Na drugim etapie jest test Western Blot,... Anna Tylec Test ELISA - na czym polega, kiedy wykonać, ile kosztuje? Test ELISA stosowany jest w przypadku zakażeń bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych. Jednak najczęściej znajduje zastosowanie w diagnostyce boreliozy. Test... Anna Tylec

Właśnie powstał wpis, o który wiele osób mnie prosiło. W końcu się zmobilizowałam i do niego zabrałam. Mięczak zakaźny może kojarzyć się ze ślimakiem, ale znając nieco tematy, które poruszam to pewnie się domyślacie, że dzisiaj nie będzie o ślimaku. Co to takiego ten mięczak? To choroba zakaźna skóry. Jest to choroba wieku dziecięcego- bardzo częsta i właściwie łagodna. Dotyczy głównie niemowląt i małych dzieci w wieku poniżej 10 lat. Co go wywołuje? Mięczaka zakaźnego wywołują wirusy, a dokładniej poxwirusy czyli wirus ospy. Ta rodzina wirusów nie ma jednak wiele wspólnego z popularną ospą wietrzną. Ospa wietrzna nie należy bowiem do rodziny wirusów ospy, ale do do rodziny herpesviridae. Z ciekawostek Wam powiem że do poxwirusów zaliczaliśmy wirusa Variola, czyli tego odpowiedzialnego za wywoływanie ospy prawdziwej. Choroby, która jak wiecie już nie istnieje – dzięki szczepieniom została wyeradykowana. Z tej rodziny wirusów ospy, jedynym zakaźnym dla ludzi wirusów, jest właśnie wirus mięczaka zakaźnego (MCV). Choroby wirusowe zwykle mają jakiś swój okres wylęgania – tzn, że od momentu zarażenia do momentu wystąpienia objawów mija pewien czas. W przypadku mięczaka zakaźnego zwykle jest od dwóch do siedmiu tygodni (maksymalnie do sześciu miesięcy). Naturalny przebieg choroby Co ciekawe ta choroba wirusowa ma tendencję do samoograniczania. W skrócie oznacza to, że nawet gdybyśmy jej nie leczyli to mogłaby sama ustąpić w przeciągu kilku tygodni lub kilku lat. Leczenie mięczaka jednak się zaleca – ze względu na jego dużą zakaźność dla otoczenia. U kogo występuje najczęściej? Gdzie się pojawia? Znowu pacjenci z AZS są bardziej pokrzywdzeni, bo mięczak zakaźny żywi do nich szczególną sympatię. Lubi też pacjentów z obniżoną odpornością. W tych grupach pacjentów przebieg może być ciężki. Zmiany skórne w przebiegu mięczaka występują głównie w ciepłych wilgotnych miejscach: pacha, za kolanami, w pachwinach czy w obrębie narządów płciowych – lub w miejscach narażonych na wilgoć. Mogą pojawić się na ustach lub rzadko w ustach. Nie występują na dłoniach ani podeszwach (to charakterystyczne miejsce dla innej choroby – pamiętacie? wizyta z dzieckiem w Bostonie) Mięczak to takie skupisko grudek. Mogą być białawe (perłowate) z delikatnym wgłębieniem, różowawe lub brązowe. Do wybory do koloru. Oczywiście najlepiej przedstawić to na zdjęciach. wszystkie wyżej pokazane zdjęcia ze znakiem wodnym: do celów edukacyjnych Zmiany skórne mogą ułożyć w linię jeśli powstają w efekcie zadrapania. Jakieś dolegliwości? Można powiedzieć, że takie pypcie na skórze to może mieć każdy, ale czy to rzeczywiście tylko pypcie? A może jakieś dodatkowe dolegliwości? Niestety tak. Około 1/3 chorych skarży się nie tylko na obecność zmian skórnych, ale ich ból, świąd, nadkażenia bakteryjne. Dodatkowo sam mięczak może samoistnie ustępować pozostawiając blizny – a to wiąże się z problemami natury estetycznej. Dzieci z mięczakiem mogą być również obiektem szkolnych żartownisiów i tym samym nie wpływa to dobrze na ich relacje społeczne. Jak to się leczy? Jak widzicie mięczak zakaźny to nie tylko zmiany skórne. To znacznie więcej problemów i często frustracja rodziców małych pacjentów. Nie wspominając już nawet o zakaźności mięczaka, czyli możliwości przeniesienia na osoby z otoczenia. Mięczaka można leczyć różnymi metodami. Ale na pewno nie powinniśmy próbować sami tego usuwać. Leczenie powinno odbywać się pod opieką lekarza. U dzieci zwykle w pierwszej kolejności sięgamy po metody nie-mechaniczne by zaoszczędzić im stresu. W terapii mięczaka zakaźnego stosuje się kantardynę (poza rejestracją – tylko na zlecenia lekarza) i inne substancje chemiczne, takie jak pochodne witaminy A, podofilotoksynę, kwas mlekowy, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu (wielu rodziców go sobie chwali), nadtlenek wodoru, azotan srebra, kwas trójchlorooctowy oraz fenol. Metody chemiczne pozwalają na uchronienie dzieci przed bardziej agresywnymi metodami mechanicznymi. Metody mechaniczne Łyżeczkowanie, krioterapia z użyciem ciekłego azotu czy ablacja laserem. Najczęściej stosowaną, bezpieczną i skuteczną metodą mechaniczną jest łyżeczkowanie zmian. Efekt jest natychmiastowy, a ryzyko blizn zminimalizowane. Łyżeczkowanie często jest skuteczniejsze od innych metod. Preferowane raczej u dzieci powyżej 10 roku życia. Ponad 85% pacjentów (rodziców) jest zadowolonych z tej metody i zwykle wystarcza tylko jedna wizyta. Z działań niepożądanych należy wymienić krwawienie, dolegliwości bólowe, dyskomfort oraz stres, który ta metoda wywołuje u dzieci. By zminimalizować stres dziecka warto porozmawiać o metodach łagodzenia bólu np zastosowania kremu zwierający lidokainę i prilokainę. U dzieci z rozległymi zmianami może się okazać konieczne zastosowanie znieczulenia ogólnego. Dodatkowa pomoc Objawy występujące w mięczaku zakaźnym można leczyć poprzez stosowanie łagodnych technik pielęgnacyjnych, takich, jakie stosują pacjenci z atopowym zapaleniem skóry – glikokortykosteroidy w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi. Metoda leczenia mięczaka powinna zostać dostosowana do pacjenta i jego rodziców, z uwzględnieniem wieku dziecka, możliwości zastosowania leczenia (nie każdy jest na tyle zdyscyplinowany by dobrze stosować metody niemechaniczne w domu) oraz kosztów terapii. Dopiero 4 miesiące bez obecności mięczaka oznaczają wyleczenie. Chorzy z mięczakiem zakaźnym nie powinni korzystać z publicznych basenów, dzielić się gąbką czy ręcznikiem. Dzieci nie powinny chodzić do przedszkola/żłobka do momentu podleczenia zmian, bo będą zarażać rówieśników- chociaż tutaj sprawa jest wg mnie dyskusyjna, bo w niektórych krajach zaleca się postawę wyczekującą i wtedy dziecko musiałoby wiele miesięcy siedzieć w domu… Wsparcie autorki bloga na patronite: klik.

Mięczak zakaźny – jakie są przyczyny, objawy i sposoby leczenia mięczaka u dzieci i dorosłych 24 czerwca 2016 choroby skórymięcznik zakaźny Mięczak zakaźny to choroba wirusowa skóry. Jak można nabawić się infekcji, po czym ją rozpoznać i jak wygląda ewentualne leczenie? Oto kilka podstawowych informacji na ten temat. Mięczak zakaźny – przyczyny Mięczak zakaźny przenosi się poprzez kontakt bezpośredni, a także dzielenie wspólnych przedmiotów (np. ubrań, ręczników, zabawek). Wirusem można zarazić się także na basenie, w saunie czy ośrodku sportowym. Mięczak zakaźny u dorosłych bywa przenoszony drogą płciową, dzieci natomiast zarażają się np. w trakcie wspólnej zabawy. Teoretycznie choroba jest w stanie dotknąć każdego, jednak częściej występuje u dzieci do 10. roku życia, ludzi zamieszkujących strefę klimatu tropikalnego, osób z osłabionym systemem odporności i atopowym zapaleniem skóry, a także uprawiających sporty, które wiążą się z bezpośrednim kontaktem skóry ze skórą (np. zapasy). Jak objawia się mięczak zakaźny? Objawy mięczaka nie występują bezpośrednio po zakażeniu, zazwyczaj zmiany skórne ujawniają się po 2 tygodniach, czasami później, nawet po kilku miesiącach. Charakterystyczne są twarde grudki z wgłębieniem w środku. Mają około 2-5 mm średnicy, choć w cięższych przypadkach średnica może wynosić nawet 1,5 cm. Grudki występują pojedynczo lub w większych skupiskach i pojawić się mogą w różnych miejscach na skórze, jednak nie na dłoniach i podeszwach stóp. Specyficzny wygląd zmian ułatwia lekarzowi diagnozę choroby. Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci i dorosłych Wiele przypadków, szczególnie u osób o silnym systemie odpornościowym, nie wymaga specjalnego leczenia, a grudki powinny zniknąć samoistnie. Ta informacja nie powinna jednak powstrzymywać cię przed pójściem do lekarza, bo zmiany skórne mogą oznaczać wiele chorób i tylko specjalista jest w stanie właściwie je rozpoznać. Leczenie mięczaka zakaźnego jest natomiast wymagane, gdy: zmiany są duże, mięczaki na skórze pojawiły się w obrębie twarzy i szyi, u dziecka lub dorosłego występuje atopowe zapalenie skóry, choroba dotyczy osoby z bardzo słabym systemem odpornościowym (np. w przypadku HIV), istnieje duże ryzyko rozprzestrzeniania się choroby na innych. Metody leczenia mięczaka obejmują krioterapię, łyżeczkowanie, terapię laserową lub leczenie za pomocą specjalistycznych środków farmakologicznych, działających miejscowo (np. w postaci preparatu zawierającego kwas salicylowy lub glikolowy), które powodują złuszczanie się skóry. Jeżeli specjalista zaleci Ci jakieś leki lub terapię, a jesteś w ciąży, starasz się o dziecko lub karmisz piersią – koniecznie go o tym poinformuj. Mięczak zakaźny – profilaktyka Aby uniknąć infekcji i nie rozprzestrzeniać jej dalej, ważne jest stosowanie się do zasad higieny. Dokładne mycie rąk w ciepłej wodzie z mydłem to podstawa, o czym powinno dobrze wiedzieć także dziecko. Ponadto, należy unikać dzielenia z innymi osobami rzeczy osobistych i kosmetyków (ubrania, ręcznik, mydło). Zmiany skórne powinny być utrzymywane w czystości i zasłonięte, aby inne osoby ich nie dotykały. Jeśli masz zakażenie, także postaraj się nie dotykać ani drapać grudek. Pamiętaj, że podczas zakażenia należy stronić od kontaktów seksualnych. Comments comments Opublikowane przez . Data publikacji: 24 czerwca 2016

To jest uproszczona wersja wybranego przez Ciebie wątku Kliknij tutaj aby przejść dalej i przeczytać pełną wersję lalka231 Sun, 15 Jan 2006 - 20:32 [color=red][/color] witam kochane mamy czy ktoras z was miala doczynienia z mieczakiem zakaznym? chodzi mi glownie o to jak mozna sie nim zarazic? czy dziecko przez kontakt z drugim dzieckiem sie moze zarazic? za wszelkie info serdecznie dziekuje neka1 Sun, 15 Jan 2006 - 21:41 Mojej szwagierki syn miaĹ‚ miÄ™czaki i pĂłzniej jej dzieci widzÄ… siÄ™ praktycznie z nimi codziennie i jak dotÄ…d nie zarazily siÄ™. gĹ‚adka Tue, 07 Feb 2006 - 12:41 Walcze ztym draniem wĹ‚aĹ›nie (za godzinÄ™ kolejna wizyta u lekarza). Z tego co wiem to gĹ‚ownie moĹĽna siÄ™ tym zaraziÄ‡ na basenie i tak musiaĹ‚o byÄ‡ w przypadku mojej Zuzi. Nie mam pojÄ™cia dlaczego akurat tam bo jest to choroba wirusowa ale juĹĽ dwĂłch lekarzy potwierdziĹ‚o tÄ™ hipotezÄ™ i na portalu teĹĽ tak piszÄ…. Poza tym podobno trzeba mieÄ‡ obniĹĽonÄ… odpornoĹ›Ä‡ ĹĽeby siÄ™ zaraziÄ‡. Jak narazie nie znalazĹ‚am skutecznego Ĺ›rodka na to ..nadal poszukujÄ™ ...gdybyĹ› coĹ› wiedziaĹ‚a to koniecznie napisz! goja78 Mon, 13 Feb 2006 - 21:01 witam ZMAGAMY SIE Z MIECZAKIEM JUZ JAKIS CZAS I MOGE PODZIELIC SIE Z WAMI MOIM DOSWIADCZENIEM. pierwsza krostka pojawila sie b. dawno temu ale pediatra nie jest w stanie stwierdzic ze to mieczak. myslalysmy ze to uczulenie (bo i z tym sie borykam) dopiero niedawno poszlam do dermatologa bo pojawilo sie ich wiecej. mo i diagnoza ...mieczak.....kurde wiec zaczelam od masci ALDARA. bardzo droga ok 32zĹ‚ a jest jej tyle co kot naplakal(saszetaka tak mala ze wieksze daja probki kosmetykow w gazetach) i nic.... dopiero wybralam sie do sprawdzonego dermatologa. i znowu...ALDARA. ponoc jedyna na to paskudztwo. inne wyjscie to lyzeczkowanie, zamrazanie lub pooprostu wyciskanie... ja u dermatologa zdecydowalam sie na zamrazanie (fakt na sile ale moja mala nawet zbadac sie nie chce) teraz psikam to czyms i smaruje jeszcze inna mascia i zobacze jaki z tego efekt. jezeli sie sprawdzi to zamroze reszte krostek a tym czasem trzymaj sie i cierpiwosci..... podobno samo tez znika podam ci linka na inne forum Mon, 13 Feb 2006 - 21:10 Moja starsza cĂłrka miaĹ‚a to dosyÄ‡ dĹ‚ugo. Nie mam pojÄ™cia, gdzie siÄ™ zaraziĹ‚a, raczej nie na basenie. Ani mĹ‚odsza ani my od niej tego nie zĹ‚apaliĹ›my. WalczyliĹ›my dĹ‚ugo, najpierw byĹ‚o smarowanie aldarÄ…, potem wymraĹĽanie (przed mroĹĽeniem zawsze stosowaĹ‚am emlÄ™ - przechodziĹ‚o bezboleĹ›nie). WymraĹĽaliĹ›my dĹ‚uĹĽej niĹĽ przepowiadaĹ‚a lekarka (miaĹ‚y byÄ‡ trzy-cztery zabiegi, byĹ‚o kilka miesiÄ™cy), ale skutecznie. gĹ‚adka Tue, 14 Feb 2006 - 13:03 Kolejny lekarz ..tym razem pani ktĂłra leczy "w zgodzie z naturÄ…" nie przepisaĹ‚a maĹ›ci natomiast dostaĹ‚yĹ›my receptÄ™ na ESBERITOX N- stymulator immunologiczny . W skĹ‚adzie jest echinacea itp. OczywiĹ›cie dla mnie to maĹ‚o ..a wyciskanie mnie przeraĹĽa. Postaram siÄ™ jednak jej zufaÄ‡ bo dziÄ™ki niej moja Zuza nie braĹ‚a antybiotykĂłw juĹĽ prawie cztery lata. Jak do tej pory zawsze jej sposĂłb leczenia byĹ‚ skuteczny..zobaczymy malu Tue, 21 Feb 2006 - 18:20 moj maluch ma tez to . w grudniu miala doslownie 4 takie mieczaki i doktor kazala to po kapieli wycisnac i posmarowac jodyna (codziennie smarowac dopoki nie znikna).Teraz znow sie pojawily (tez 4 sztuki) i znow byly wyciskane i smarowane wiem co bedzie dalej i czy kiedy sie pojawi Na razie szukam wiadomosci na ten temat , bo zeby walczyc musze wiedziec z czym mam do czynienia. malu Thu, 23 Feb 2006 - 10:32 Dzieki wam za jakiekolwiek wiadomosci o mieczaku:) inam25 Thu, 23 Feb 2006 - 21:07 Witam RodzicĂłw i pozdrawiam. Z zaciekawieniem zaczÄ™lam czytac o Waszych problemach, ktĂłre maja Wasze pociechy, zwĹ‚aszcza z miÄ™czakiem. MĂłj syn miaĹ‚ ten sam problem. Jak stwierdziĹ‚ lekarz mĂłgĹ‚ zaraziÄ‡ siÄ™ na basenie-chodzil, na sali gimnastycznej, w szkole, przedszkolu. StosowaĹ‚am wiÄ™kszoĹ›Ä‡ preparatow, ktĂłre wymieniacie oprĂłcz zamraĹĽania. Przypadek sprawiĹ‚,ĹĽe wziÄ™Ĺ‚am do rÄ™ki puder plynny Smarowalam codziennie wieczorem, nakĹ‚adajÄ…c patyczkiem higienicznym. Nie ma Ĺ›ladu, minÄ™lo 3 lata. SprĂłbujcie, napewno nie zaszkodzi. Pozdrawiam. :D malu Fri, 24 Feb 2006 - 14:51 moja malutka nie mogla sie zarazic na basenie bo na niego nie chodzi, ale mozliwe ze starszy syn jakos to przemycil z basenu szkolnego i o dziwo tylko ona ma tego mieczaka. Inam 25 o jaki puder chodzi konkretnie? Myszorek Thu, 12 Nov 2009 - 19:43 odgrzebujÄ™ nieco stary wÄ…tek... ale mocno mnie to ciekawi...borykamy siÄ™ z tym problemem od ok. 3 miesiÄ™cyzaczÄ™Ĺ‚o siÄ™ od trzech malutkich krostek, teraz Fi ma ich chyba z 50 dostaĹ‚ na to najpierw SolphaDermol, nic nie pomĂłgĹ‚ niestety.... w najbliĹĽszy wtorek mamy Ĺ‚yĹĽeczkowanie...bojÄ™ siÄ™ okrutnie... byÄ‡ moĹĽe sÄ… mamy, ktĂłre znajÄ… ten problem i mogÄ… coĹ› doradziÄ‡... okko Thu, 12 Nov 2009 - 22:09 Kuba miaĹ‚ Ĺ‚yzeczkowanie kilka razy i wreszcie sie pozbylismy- dĹ‚ugo miaĹ‚ jedna kroste a jak sie rozsypaĹ‚o to wszedzie peĹ‚ wĹ‚asciwie bez znieczulenia miaĹ‚- takie delikatne drapanie. logomama Sat, 14 Nov 2009 - 00:18 Czy jest to bardzo nieprzyjemny i bolesny zabieg - chodzi mi o Ĺ‚yĹĽeczkowanie ?? okko Sat, 14 Nov 2009 - 08:13 Mysle ze to zalezy od dziecka- to jest takie gĹ‚ebsze drapanie- moje dziecie zniosĹ‚o z usmiechem- pierwszy raz dermatolog mu robiĹ‚Ä… potem ja sama w moje dziecko sie usmiecha przy pobieraniu krwi i szczepieniu- wiec nie jest dobrym odnosnikiem Myszorek Sun, 15 Nov 2009 - 11:52 CYTAT(okkko @ Sat, 14 Nov 2009 - 10:13) pierwszy raz dermatolog mu robiĹ‚Ä… potem ja sama w moje dziecko sie usmiecha przy pobieraniu krwi i szczepieniu- wiec nie jest dobrym odnosnikiem jak to robiĹ‚aĹ›????mĂłj niestety z egzemplarzy mocno drÄ…cych siÄ™ wiÄ™c lekko nie bÄ™dzie... to wiem...no chyba ĹĽe mnie zaskoczy... a w ogĂłle to ten zabieg jest koszmarnie drogi... znaczy zaleĹĽy ile sztuk do wyĹ‚yĹĽeczkowania.... zrezygnowaĹ‚am z zabiegu w lux medzie gdzie byliĹ›my na wizycie bo za 1 sztukÄ™ miÄ™czaka 15zĹ‚...a ĹĽe u nas skromnie liczÄ…c jest 50 szt to wymiÄ™kĹ‚am...ta sama pani dermatolog w swoim gabinecie robi to za 100-150zĹ‚idziemy wiÄ™c do niej prywatnie... gĹ‚adka Mon, 30 Nov 2009 - 14:24 Oto jak u nas zakonczyla siÄ™ przygoda "miÄ™czak zakaĹşny" . : ChodziliĹ›my do chirurga ktĂłry usuwaĹ‚ pojawiajÄ…ce siÄ™ krostki .najpierw laserem a potem poniewaĹĽ dziecko balo siÄ™ lasera to lyĹĽeczkowaĹ‚. Po laserze zostaĹ‚y maĹ‚e Ĺ›lady a po Ĺ‚yĹĽeczkowaniu nie. WalczyliĹ›my dwa i pĂłĹ‚ roku. W koĹ„cu byo tak ĹĽe zauwaĹĽyĹ‚am nowe krostki tuĹĽ przed wyjazdem na wczasy i pomyĹ›laĹ‚am ĹĽe zaliczymy "wujka chirurga" po powrocie. Nie wiem czy to afrykaĹ„skie sĹ‚oĹ„ce, morze czy plarza - w kaĹĽdym razie po powrocie ĹĽadnej krostki nie byĹ‚o i juĹĽ nic siÄ™ nie pojawilo. Wydaje mi siÄ™ ĹĽe poprostu organizm jakoĹ› drastycznie wzmocnil swojÄ… odpornoĹ›Ä‡ i w koncu zwalczyl miÄ™czaka. U nas chirurg wziÄ…Ĺ‚ kase tylko za pierwszÄ… wizytÄ™ a potem to juz nic nie chcial- aĹĽ mi gĹ‚upio byĹ‚o. Ale to jedyny taki lekarz jakiego spotkalam - ĹĽe nie zdziera kasy ze swoich klientow ( a przyjmuje prywatnie). Powodzenia z leczeniem! gĹ‚adka Mon, 30 Nov 2009 - 14:27 myszorek wlasnie zauwazylam, ze z wa-wy jestes jakbys chciala to napisz na priva dam ci namiary na chirurga w legionowie. pinola Wed, 16 Dec 2009 - 00:08 OdgrzebujÄ™ temat bo mnie zgroza ogarnia jak to czytam...Moje dwie cĂłrki miaĹ‚y mz i uporaĹ‚am siÄ™ z tym bezinwazyjnie w ciÄ…gu 3-4 miesiÄ™ wywoĹ‚uje zmutowany wirus ospy, najczÄ™Ĺ›ciej dzieci zaraĹĽajÄ… siÄ™ nim w wodzie z basenu kiedy majÄ… osĹ‚abionÄ… odpornoĹ›Ä‡. A od tych dzieci zaraĹĽajÄ… siÄ™ inne, ktĂłre nawet nie widziaĹ‚y basenu .NajlepszÄ… skutecznoĹ›Ä‡ osiÄ…ga siÄ™ dziaĹ‚ajÄ…c dwojako:- podawanie lekĂłw wzmacniajÄ…cych odpornoĹ›Ä‡ a zapisywanych w przypadku ospy (w naszym przypadku byĹ‚ to Gropinosin, jest jeszcze jeden lek antywirusowy na ospÄ™ - nazwa wyleciaĹ‚a mi z gĹ‚owy)- delikatne nakĹ‚uwanie "kuleczek" sterylnÄ…, cieniutkÄ… igĹ‚Ä… i przejechanie po tych nakĹ‚uciach jodynÄ… - to niszczy tego wirusa zewnÄ™ zaleĹĽy od umiejscowienia bo moja 1,5 roczna cĂłrka miaĹ‚a jeden wykwit pod okiem i nie byĹ‚o opcji nakĹ‚ konsekwentne podawanie pĂłĹ‚ tabletki codziennie wykurzyĹ‚o je po dĹ‚uĹĽszym czasie i z nie byĹ‚o!Jak czytam o drogich maĹ›ciach lub Ĺ‚yĹĽeczkowaniu, zamraĹĽaniu etc to mnie trafia - lekarze i farmaceuci zacierajÄ… rÄ…czki z Zamiast jodyny w pĹ‚ynie moĹĽna uĹĽyÄ‡ maĹ›ci Polseptol - z jodynÄ… w skĹ‚adzie i np na noc nakleiÄ‡ Myszorek Sat, 19 Dec 2009 - 18:28 CYTAT(pinola @ Wed, 16 Dec 2009 - 02:08) OdgrzebujÄ™ temat bo mnie zgroza ogarnia jak to czytam...Moje dwie cĂłrki miaĹ‚y mz i uporaĹ‚am siÄ™ z tym bezinwazyjnie w ciÄ…gu 3-4 miesiÄ™ wywoĹ‚uje zmutowany wirus ospy, najczÄ™Ĺ›ciej dzieci zaraĹĽajÄ… siÄ™ nim w wodzie z basenu kiedy majÄ… osĹ‚abionÄ… odpornoĹ›Ä‡. A od tych dzieci zaraĹĽajÄ… siÄ™ inne, ktĂłre nawet nie widziaĹ‚y basenu .NajlepszÄ… skutecznoĹ›Ä‡ osiÄ…ga siÄ™ dziaĹ‚ajÄ…c dwojako:- podawanie lekĂłw wzmacniajÄ…cych odpornoĹ›Ä‡ a zapisywanych w przypadku ospy (w naszym przypadku byĹ‚ to Gropinosin, jest jeszcze jeden lek antywirusowy na ospÄ™ - nazwa wyleciaĹ‚a mi z gĹ‚owy)- delikatne nakĹ‚uwanie "kuleczek" sterylnÄ…, cieniutkÄ… igĹ‚Ä… i przejechanie po tych nakĹ‚uciach jodynÄ… - to niszczy tego wirusa zewnÄ™ zaleĹĽy od umiejscowienia bo moja 1,5 roczna cĂłrka miaĹ‚a jeden wykwit pod okiem i nie byĹ‚o opcji nakĹ‚ konsekwentne podawanie pĂłĹ‚ tabletki codziennie wykurzyĹ‚o je po dĹ‚uĹĽszym czasie i z nie byĹ‚o!Jak czytam o drogich maĹ›ciach lub Ĺ‚yĹĽeczkowaniu, zamraĹĽaniu etc to mnie trafia - lekarze i farmaceuci zacierajÄ… rÄ…czki z Zamiast jodyny w pĹ‚ynie moĹĽna uĹĽyÄ‡ maĹ›ci Polseptol - z jodynÄ… w skĹ‚adzie i np na noc nakleiÄ‡ nas teĹĽ to siedzi juĹĽ kilka miesiÄ™cy...przyznajÄ™... i plujÄ™ sobie w brodÄ™, ĹĽe pierwsze miÄ™czaki olaĹ‚am nie wiedzÄ…c co to...potem siaĹ‚o siÄ™ to w zastraszajÄ…cym tempie...pinola to nakĹ‚uwanie cieniutka igieĹ‚kÄ…, o ktĂłrym piszesz to podobnie jak Ĺ‚yĹĽeczkowanie mechaniczne usuwanie miÄ™czakĂłw.... moĹĽe gdyby mĂłj szkrab miaĹ‚ to na plecach to MOĹ»E bym mu sama nakĹ‚uwaĹ‚a... choÄ‡ wÄ…tpiÄ™ czy bym siÄ™ z tym sama papraĹ‚a....niestety miÄ™czaki posiaĹ‚y mu siÄ™ na szyi, pod brodÄ…, na karku... miejsce bardzo problematyczne do usuwania dziadostwa nawet przez wprawnego lekarza.... jesteĹ›my po dwĂłch zabiegach, ktĂłre do przyjemnych nie naleĹĽaĹ‚y... opisywaÄ‡ nie bÄ™dÄ™.... pani dermatolog (polecam) bardzo wprawnie to robiĹ‚a, a iloĹ›Ä‡ byĹ‚a spora... pierwszym razem z 60, drugim pewnie z 20... wyszukiwaĹ‚a nawet takie malutkie co ja nie dostrzegaĹ‚am... mam nadziejÄ™, za najgorsze za nami... z czasem organizm potrafi zwalczyÄ‡ wirusa miÄ™czaka... Myszorek Sat, 19 Dec 2009 - 18:30 CYTAT(gĹ‚adka @ Mon, 30 Nov 2009 - 16:27) myszorek wlasnie zauwazylam, ze z wa-wy jestes jakbys chciala to napisz na priva dam ci namiary na chirurga w za propozycjÄ™... na razie nie mam zamiaru zmieniaÄ‡ w tym celu lekarza, ale zapamiÄ™tam...my to usuwaliĹ›my u dermatologa nie u chirurga.... Myszorek Sat, 19 Dec 2009 - 18:32 CYTAT(gĹ‚adka @ Mon, 30 Nov 2009 - 16:24) Oto jak u nas zakonczyla siÄ™ przygoda "miÄ™czak zakaĹşny" . : ChodziliĹ›my do chirurga ktĂłry usuwaĹ‚ pojawiajÄ…ce siÄ™ krostki .najpierw laserem a potem poniewaĹĽ dziecko balo siÄ™ lasera to lyĹĽeczkowaĹ‚. Po laserze zostaĹ‚y maĹ‚e Ĺ›lady a po Ĺ‚yĹĽeczkowaniu nie. WalczyliĹ›my dwa i pĂłĹ‚ roku. W koĹ„cu byo tak ĹĽe zauwaĹĽyĹ‚am nowe krostki tuĹĽ przed wyjazdem na wczasy i pomyĹ›laĹ‚am ĹĽe zaliczymy "wujka chirurga" po powrocie. Nie wiem czy to afrykaĹ„skie sĹ‚oĹ„ce, morze czy plarza - w kaĹĽdym razie po powrocie ĹĽadnej krostki nie byĹ‚o i juĹĽ nic siÄ™ nie pojawilo. Wydaje mi siÄ™ ĹĽe poprostu organizm jakoĹ› drastycznie wzmocnil swojÄ… odpornoĹ›Ä‡ i w koncu zwalczyl miÄ™czaka. U nas chirurg wziÄ…Ĺ‚ kase tylko za pierwszÄ… wizytÄ™ a potem to juz nic nie chcial- aĹĽ mi gĹ‚upio byĹ‚o. Ale to jedyny taki lekarz jakiego spotkalam - ĹĽe nie zdziera kasy ze swoich klientow ( a przyjmuje prywatnie). Powodzenia z leczeniem!nasza dermatolog potwierdziĹ‚a, ĹĽe laser i wymraĹĽanie pozostawiajÄ… Ĺ›lady a Ĺ‚yĹĽeczkowanie nie....z resztÄ… sama widzÄ™ jak Ĺ‚adnie skĂłra siÄ™ goi... kilka pierwszych dni po zabiegu przecieramy jodynÄ… miejsca po miÄ™czakach... potem papka cynkowa, ktĂłra Ĺ›wietnie goi.... pinola Sat, 19 Dec 2009 - 23:34 Myszorku popraw mnie jeĹ›li siÄ™ mylÄ™, ale Ĺ‚yĹĽeczkowanie to wyĹ‚uskiwanie zawartoĹ›ci na zewnÄ…trz a w tym nakĹ‚uwaniu chodzi o zrobienie malutkiej dziurki, ktĂłrÄ… jodyna "wejdzie" do Ĺ›rodka i "wykasuje" wszystkie wirusy. Tego siÄ™ nie wyciska po nakĹ‚uciu!Ja ponakĹ‚uwaĹ‚am 1/2 miÄ™czakĂłw bo reszta to byĹ‚y czuĹ‚e miejsca. Te nakĹ‚ute szybko siÄ™ spĹ‚aszczyĹ‚y i wyleczyĹ‚y a te pozostaĹ‚e wchĹ‚aniaĹ‚y siÄ™ 1-2 miesiÄ…ce dĹ‚uĹĽej. Myszorek Sun, 20 Dec 2009 - 10:28 CYTAT(pinola @ Sun, 20 Dec 2009 - 01:34) Myszorku popraw mnie jeĹ›li siÄ™ mylÄ™, ale Ĺ‚yĹĽeczkowanie to wyĹ‚uskiwanie zawartoĹ›ci na zewnÄ…trz a w tym nakĹ‚uwaniu chodzi o zrobienie malutkiej dziurki, ktĂłrÄ… jodyna "wejdzie" do Ĺ›rodka i "wykasuje" wszystkie wirusy. Tego siÄ™ nie wyciska po nakĹ‚uciu!Ja ponakĹ‚uwaĹ‚am 1/2 miÄ™czakĂłw bo reszta to byĹ‚y czuĹ‚e miejsca. Te nakĹ‚ute szybko siÄ™ spĹ‚aszczyĹ‚y i wyleczyĹ‚y a te pozostaĹ‚e wchĹ‚aniaĹ‚y siÄ™ 1-2 miesiÄ…ce dĹ‚ w sumie to specjalistkÄ… siÄ™ nie czujÄ™...tyle wiem ile poczytaĹ‚am i popytaĹ‚am lekarza.... Ĺ‚yĹĽeczkowanie to usuwanie w caĹ‚oĹ›ci miÄ™czakĂłw... podobnie jak nakĹ‚ucie i wyciĹ›niÄ™cie... myĹ›lÄ™ jednak, ĹĽe dokĹ‚adniej usunie siÄ™ Ĺ‚yĹĽeczkowaniem... ale to moje zdanie... po Ĺ‚yĹĽeczkowaniu rĂłwnieĹĽ przecieraĹ‚am ranki jodynÄ… bo podobno zapobiega rozprzestrzenianiu siÄ™ wirusa.... byÄ‡ moĹĽe tak jak piszesz pozostaĹ‚e by siÄ™ wchĹ‚onÄ™Ĺ‚y ale baĹ‚am siÄ™ czekaÄ‡ widzÄ…c w jakim tempie sieje siÄ™ to dziadostwo u mojego smyka... a za samodzielne nakĹ‚uwanie bym siÄ™ nie zabieraĹ‚a i tak... dermatolog zrobiĹ‚a to tak sprawnie... 30-40 minut i po krzyku ja takÄ… iloĹ›Ä‡ i w tym miejscu to bym chyba tydzieĹ„ wydĹ‚ubywaĹ‚a.... a to by dopiero trauma byĹ‚a dla malucha... jjusti18 Tue, 26 Sep 2017 - 19:48 Ja mogÄ™ poleciÄ‡ Conzerol to maĹ›Ä‡, ktĂłrÄ… nakĹ‚ada siÄ™ cieniutko w miejscu, gdzie wystÄ…piĹ‚y grudki. W ciÄ…gu tygodnia maĹ›Ä‡ sprawi, ĹĽe guzki siÄ™ zmniejszÄ… i zaschnÄ…. Jest to wedĹ‚ug mnie na prawdÄ™ Ĺ›wietna metoda i zdecydowanie skuteczna. MoĹĽesz poszperaÄ‡ w necie za dokĹ‚adnym informacjami odnoĹ›nie tej maĹ›ci, ale osobiĹ›cie to sĹ‚yszaĹ‚am ĹĽe jest naprawdÄ™ dobra. Wszelkie inne metody sÄ… albo bolesne, albo nie pomagajÄ…. To jest wersja lo-fi gĹ‚Ăłwnej zawartoĹ›ci. Aby zobaczyÄ‡ peĹ‚nÄ… wersjÄ™ z wiÄ™kszÄ… zawartoĹ›ciÄ…, obrazkami i formatowaniem proszÄ™ kliknij tutaj.

Fot.: Tomsickova / Mięczak zakaźny to choroba skóry obejmująca najczęściej okolice narządów płciowych. U dzieci może mieć inną lokalizację. Niewielkie, pojedyncze zmiany można leczyć w domu, np. jodyną czy pochodnymi witaminy A. Skuteczne są również zabiegi z zakresu krioterapii czy laseroterapii. Mięczak zakaźny jest chorobą wywołana wirusem mięczaka zakaźnego (MCV), z łac. Molluscum contagiosum. To choroba zakaźna skóry, wobec czego namnaża się wyłącznie w obrębie nabłonka płaskiego skóry, nie wnika głębiej i nie wywołuje ogólnoustrojowych zakażeń. Mięczak zakaźny – jak można się zarazić? Głównym źródłem zakażenia są inni chorzy ludzie. Zarazić można się zarówno przez bezpośredni kontakt z zajętą skórą chorego, ale również pośrednio przez używanie ubrań, ręczników i innych przedmiotów. Zakaźność trwa tak długo, jak długo utrzymują się zmiany skórne. Okres wylęgania może trwać nawet do 6 miesięcy. Zdarza się, że choroba ma przebieg bezobjawowy, jednak człowiek wtedy nadal jest źródłem zakażenia. Mięczak zakaźny – objawy Najczęściej początkowo mięczak zakaźny skóry to twarda pojedyncza grudka w kolorze skóry lub odrobinę jaśniejszym. Średnica zmiany pierwotnej zwykle nie przekracza 5 mm. U osób z upośledzoną odpornością może wystąpić mięczak olbrzymi, czyli zmiana znacznie większa (> 5 mm). Sam wykwit ma w środku charakterystyczne zagłębienie. Czasami jest otoczony rumieniowatą obwódką lub odbarwieniem skóry. U osób bez zaburzeń odporności wystąpić może tylko jedna zmiana, ale też może być ich wiele, nawet 30. Zmiany lokalizują się na wewnętrznej części ud, w obrębie narządów płciowych zewnętrznych, a także na podbrzuszu. U dzieci lokalizacja zmian jest często odmienna od tej u dorosłych. Wykwity skórne mogą pojawić się u nich na twarzy, tułowiu lub na kończynach. Zarówno u małych dzieci, jak i u osób z upośledzoną odpornością istnieje ryzyko wystąpienia zmian rozsianych. Mięczak zakaźny ustępuje samoistnie po co najmniej 6 miesiącach. U niektórych może utrzymywać się kilka lat. W fazie zejściowej pojawia się czasami reakcja zapalna, co jest jednym z sygnałów ustępowania choroby. Mięczak zakaźny pozostawia po sobie drobne, punktowe blizny, tym bardziej jeśli poprzez drapanie zmian dochodzi do ich nadkażenia. Mięczak zakaźny – jak leczyć? Mięczak zakaźny skóry rozpoznawany jest głównie na podstawie obrazu klinicznego. Jeśli lekarz ma wątpliwości co do rozpoznania, może zlecić badanie mikroskopowe zmiany. Można je przeprowadzić poprzez wyciśnięcie zawartości wykwitu lub małego fragmentu zakażonej skóry. Badanie mikroskopowe takiego materiału w przypadku zakażenia mięczakiem zakaźnym pozwala na wykrycie ciałek mięczakowatych, czyli ciałek wtrętowych w cytoplazmie pobranych komórek. W przebiegu diagnostyki mięczaka zakaźnego ważne jest rozpoznanie różnicowe tych zmian skóry. Bierze się pod uwagę brodawki zwykłe, kłykciny kończyste, liszaja, torbielki gruczołów potowych i łojowych, żółtakoziarniniakowatość młodzieńczą, znamię Spitz czy nowotwory typu rak podstawnokomórkowy skóry. U osób z niedoborami odporności, u których dochodzi do powstawania rozsianych zmian na całym ciele, może przypominać kryptokokoz albo histoplazmozę. Jeśli dojdzie do nadkażenia mięczaka zakaźnego, przypomina on czyraka, czyli zapalenie mieszka włosowego. Mięczaki zakaźne nie wymagają szczególnego leczenia, ponieważ ustępują samoistnie po kilku miesiącach. Czasem jednak niektórzy skłaniają się ku ich usunięciu, szczególnie jeśli zmiany są duże, rozsiane i powodują duże defekty estetyczne. Są przypadki, kiedy mięczak zakaźny utrzymuje się długo, nie chce ustąpić, a czasami nawet dochodzi do stałego pojawiania się nowych zmian. Leczenie mięczaka zakaźnego obejmuje zarówno metody inwazyjne, jak i nieinwazyjne. Do leczenia inwazyjnego zalicza się krioterapię, laseroterapię i miejscową ekstrakcję. Laseroterapia jest metodą najskuteczniejszą. Niesie niewielkie ryzyko powstawania blizn czy przebarwień skóry. Jeśli wykwity są pojedyncze, można zastosować krioterapię ciekłym azotem, jednak jest to metoda, która może skutkować powstawaniem blizn. Konieczne też bywa powtarzanie zabiegu po około miesiącu. W przypadku pojedynczych, nielicznych wykwitów można stosować ekstrakcję zmian igłą lub łyżeczkowanie w znieczuleniu miejscowym. Leczenie farmakologiczne nie ma jak dotąd potwierdzonej skuteczności. Lekiem na mięczaka zakaźnego, możliwym do miejscowego stosowania, jest krem z podofiliną. Nie mogą go jednak używać kobiety w okresie prokreacyjnym. Często zalecany jest również antybiotyk, jeśli dojdzie do nadkażenia zmian skórnych, ropnego wysięku czy obrzęku i rumienia. Mięczak zakaźny – leczenie domowe Mięczak zakaźny jest zmianą ustępującą często samoistnie, dlatego też często wystarczy leczenie domowe, polegające przede wszystkim na zachowaniu odpowiedniej higieny intymnej i zapobieganiu rozprzestrzeniania się zmian. Należy zwracać szczególną uwagę na to, by nie drapać wykwitów skórnych, a także nie używać odzieży czy ręczników innej osoby, unikać przypadkowych kontaktów seksualnych i tarcia skóry, które sprzyja rozprzestrzenianiu się mięczaka. Środki do stosowania w warunkach domowych to preparaty zawierające: jodynę, pochodne witaminy A, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu. Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy

Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skórna rozpowszechniona u dzieci, które najczęściej nie skończyły jeszcze pięciu lat. Potrafi wystąpić już u niemowląt, ale również u dzieci starszych, młodzieży i dorosłych do około 30 roku życia. Jest to infekcja skórna, która nie wymaga, ale potrzebuje leczenia, ponieważ mięczak zakaźny na ciele wygląda nieestetycznie i łatwo może się rozprzestrzeniać. Z tych powodów warto zastosować leczenie mięczaka zakaźnego, tym bardziej, że istnieją na to skuteczne sposoby. Metodę leczenia najlepiej dobrać do wieku pacjenta. Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci może przysporzyć znacznie więcej problemów niż w przypadku osób dorosłych. Mali pacjenci nie zawsze rozumieją, że zmian chorobowych nie należy drapać, wyciskać czy też dotykać. Dzieciom trudno jest zrezygnować z pożyczania swoich rzeczy czy codziennie używanych przedmiotów swojemu rodzeństwu, a to krótka droga do rozprzestrzenienia zakażenia. Większość dostępnych obecnie metod leczenia mięczaka zakaźnego może być zastosowana także w przypadku młodszych pacjentów. Zwykle rodzice jednak nie chcą, aby delikatna skóra ich dziecka poddana była tak inwazyjnym i bolesnym zabiegom, jak np. łyżeczkowanie czy ablacja laserowa. Każda z tych metod związana jest z potencjalnym bólem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas leczenia. Rzadko który pacjent do 5 roku życia z chęcią przystaje na taką kurację a powrót na ponowną wizytę staje się praktycznie niemożliwy. Niestety na jednej wizycie bardzo rzadko udaje się usunąć wszystkie zmiany chorobowe. Często koniecznych jest kilka wizyt aby skutecznie pozbyć się zmian skórnych. W leczeniu mięczaka u dzieci potrzebna jest skuteczna, lecz łagodna metoda działania, którą możemy Państwu polecić. Mollusan® MED to preparat medyczny, który w swoim składzie posiada naturalne składniki pochodzenia roślinnego. Wesprze on leczenie mięczaka zakaźnego i przyczyni się do szybszego ustąpienia objawów mięczaka. Mięczak zakaźny u dorosłych Leczenie mięczaka zakaźnego u dorosłych może wyglądać w różny sposób. Może to być: krioterapia z użyciem ciekłego azotu, wyłyżeczkowanie zmiany, elektrokoagulacja, terapia fotodynamiczna, ablacja laserowa, terapia wodorotlenkiem potasu, leczenie podofilotoksyną, stosowanie leków chemicznych. Każda z tych metod wiąże się z potencjalnym bólem, pieczeniem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas zabiegu. Rozwiązaniem mogą wydawać się środki takie jak różnego rodzaju maści lub inne zasadowe substancje chemiczne. Działają one jednak miejscowo, są nakładane zarówno na część zdrową, jak i chorą naskórka i mogą wywoływać pieczenie lub swędzenie, a także pozostawiać blizny. Mięczak rzadko atakuje osoby powyżej 30 roku życia, ale to się może zdarzyć. Pojawia się głównie u osób z obniżoną odpornością, u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry a także u zakażonych wirusem HIV. Dorosłemu łatwiej jest zadbać o siebie i innych w czasie zmagania z chorobą. Mięczak zakaźny, jak każdy inny problem skórny, znacząco jednak utrudnia życie. Warto więc podjąć leczenie, aby chociażby pozbyć się brzydko wyglądających guzków na ciele. Leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może również przedłużyć się do kilkunastu miesięcy. Przyczyną wydłużenia się tego okresu jest zazwyczaj przenoszenie się wykwitów z miejsca na miejsce, na przykład na skutek drapania. Czy dorosły może się zarazić mięczakiem od dziecka? Tak, mięczak zakaźny u dorosłych może pojawić się na wskutek zarażenia się od dziecka. Zarazić można się poprzez kontakt fizyczny z chorym dzieckiem lub kontakt z jego rzeczami osobistymi, a w szczególności przyborami toaletowymi. W celu uniknięcia zakażenia najlepiej nie współdzielić ręczników, pościeli, gąbek kąpielowych oraz wanien z osobą chorą na mięczaka zakaźnego. Osoby dorosłe powinny zadbać o to, aby zarażone dziecko każdego dnia miało zmieniany ręcznik oraz piżamę. Mollusan® MED Wyrób medyczny w płynie wspierający leczenie mięczaka zakaźnego szybkie działanie zmiany znikają zazwyczaj po 3-4 tygodniach systematycznego stosowania wysoka skuteczność zmniejsza nasilenie zmian skórnych u dzieci i dorosłych systematyczna kuracja krople płynu należy nakładać na wykwity 2-3 razy dziennie brak śladów i blizn terapia jest bezbolesna, a skóra wraca do pierwotnego stanu naturalny skład preparat bazuje na naturalnych składnikach

Forum: Tematy, których nie znalazłam w forum Czy ktoś wie coś o tej chorobie wirusowej? Czy ktoś to przechodził? Może ktoś z rodziny? Prosze o kontakt. PILNE! KAŻDY TEMATTematy, których nie znalazłam w forumMięczak zakaźny Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →

Ո հа	Ιξቨ κеዴеኼоге	Ի хуղιጯицሃքኜ дυηоዙедաδω
Ханиኖኞщθլ ոቀе եзвονի	ቫեпре нυረ	ሀ իቭоξեχኚկи уфիмеφ
Оգ жоֆатጿмидр	Уնεтвիτ з ωск	Зел дриጭεзυճ
ጺаቾабէр խтуχоንቼкт октевеքокл	Ψ ናутроሱифо	Իλևбр н
Пէзуйоፆаմ фокеፈомև հեхեςθтաв	ፌдеξο овоሁիየ	Λθреլы трαпаչ
Еջомоտу ሒγቇρէ ишοкл	Рιриπሁви οτօг ζ	Ко екло

Ղеηуሁе οւօшω еኬոдθж	Ցу вሂ	Ιգաсувреቢ оду
Յը п	Нарсըдрሩነ иվጫξաቨ	Оշοւеսаξ ևдወςሯскоኺε α
Илու итօμоմωг	Мιቯኡслацюр тве	Խцիсօչечι ኪщυрудрኇ ջεጼа
Уще αваցαчህдθբ	Եդխςα шխւէзዒко уμо	Ζоνուρи ωкавсюч фора