Bardzo często nie zdajemy sobie sprawy jak wielką rolę odgrywa odpowiednio dobrany korek do wina. Ze względu rodzaj materiału, z jakiego został on wykonany może mieć ogromny wpływ na smak, zapach oraz jakość wina. Naturalne korki do win zaczęto wykorzystywać na początku XVIII wieku. Wcześniej stosowano inne sposoby do zamykania butelek np. drewnianych kołków lub zatyczek zrobionych z żywicy. Do niedawna korki z kory dębu były najchętniej i najczęściej wykorzystywane przy produkcji wina. Obecnie trend ten nieco uległ zmianie i na naszym rynku mamy dużą ilość innych zamknięć do win, które w zależności od przeznaczenia i ceny wina różnią się strukturą i jakością. Korki do win naturalne. Oczywiście są to najbardziej rozpowszechnione i znane korki do wina. Ten rodzaj korków stosowany jest w większości krajów na całym świecie i odznacza się najwyższą jakością. Korki naturalne są pozyskiwane z kory dębu korkowego, a ich wykonanie musi spełniać najwyższe wymagania. Taki korek powstaje w całości z jednego kawałka kory i nie może mieć żadnej skazy. Plantacje dębów korkowych są najczęściej przekazywane z pokolenia na pokolenie. Bardzo często pierwszy założyciel plantacji tak naprawdę nie zarabia, ponieważ oczekiwanie na pierwsze zbiory kory z dębu to kilkanaście lat, najczęściej dwadzieścia. W związku z tym są to korki najdroższe, które wykorzystywane są do najlepszych, a zarazem najdroższych trunków. Polecamy akcesoria do wina dostępne w naszym sklepie internetowym stojaki na wino oraz korkociągi do wina. Korki naturalne podczas długiego leżakowania wina zapewniają ochronę przed niepożądanymi zapachami, a przy tym pozwalają na dostęp odrobiny tlenu, które jest niezbędne w procesie dojrzewania wina. Prym w produkcji naturalnych korków wiedzie Portugalia oraz Hiszpania. Korki do win warstwowe. Jest to tańszy odpowiednik naturalnych korków. Taki korek zostaje wyprodukowany z resztek po korkach naturalnych oraz dwóch lub trzech kawałków z korka w całości. Najpierw tworzy się granulat z kory, który następnie się skleja specjalnym klejem. Do tej części dokleja się kolejno dwie lub trzy warstwy litego korka. Często stosowane do tańszych win, nie są jednak tak dobre jak korki wykonane z jednego kawałka kory. Korki do win aglomerowane. Korki aglomerowane powstają z resztek poprodukcyjnych. Tworzone są z granulatu i odpadów po korkach litych. Najpierw wszystkie resztki są zmielone, a później sklejone. Powstały granulat jest sklejany specjalnym klejem, a następnie prasowany. Są to najtańsze korki, a przy tym najmniej wartościowe. W wielu przypadkach wino psuje się przy zastosowaniu takiego rodzaju korka. Takie prasowane korki nadają się jedynie do win, które nie będą leżakowały, ponieważ nie chronią wina przed zapachami z zewnątrz i dostaje się do butelki zbyt duża ilość powietrza. Korki robione z granulatu przyczyniły się do złej sławy korków w ogóle. Korki aglomerowane są jednak coraz częściej stosowane i produkowane w ogromnych ilościach ze względu na niską cenę. Korki do win syntetyczne. Korki syntetyczne mają swój początek w Ameryce, gdzie są powszechnie stosowane. Ich struktura powoduje ogromną szczelność, przez co nie nadają się do win, które wymagają leżakowania, a przy tym dostępu tlenu do odpowiedniego procesu dojrzewania. Są idealnym rozwiązaniem w przypadku win musujących oraz deserowych. Przy użyciu korka syntetycznego nie zdarzy nam się brzydki zapach wina przez butwiejący korek. Również, jeśli samodzielnie chcemy zrobić wino, to dla początkujących korki syntetyczne będą idealnym rozwiązaniem. Korki do win szklane. Bardzo rzadko spotykane, ze względu na wysoki koszt produkcji. Korki szklane najczęściej można spotkać w Austrii, jednak jest to bardziej oznaka elegancji i klasy niż dbałości o wino. Po otwarciu butelki można wiele się dowiedzieć patrząc na spód korka. Jego zabarwienie zapach oraz kształt mogą nam mówić o tym, w jakich warunkach wino było przechowywane, czy odpowiednio długo leżakowało oraz w jakim stopniu jest dojrzałe. Korki możemy również podzielić ze względu na rodzaj i mamy tutaj trzy podstawowe typy. Korki do wina. Ten rodzaj ma walcowaty kształt, długość od 3, 5 do 6 cm, a średnica od 2, 2 do 2, 4 cm. Korki do szampana typu „grzybek”. Ten specyficzny korek został zaprojektowany przez Dom Perignona. Grzybek składa się z wielu warstw, co ma zapobiegać uciekaniu gazu z szampana. Taki korek dodatkowo został opatrzony klatką z aluminium, która ma zabezpieczać korek przed wysunięciem się z butelki. Korki wielorazowe. Korki wielorazowe zbudowane są z korkowej warstwy oraz drewnianej, plastikowej lub kamionkowej główki, które służą do win otwieranych i ponownie zamykanych. Ten rodzaj korka ma zabezpieczać wino przed zapachami z zewnątrz oraz ułatwiać ponowne otwieranie i zamykanie. Najczęściej wykorzystywane przy winach porto, Burbonach czy koniakach. Zamienniki. Ogromne zapotrzebowanie oraz chęć obniżenia kosztów produkcji spowodowały, że zaczęto poszukiwać zamienników, które pozwolą na łatwiejszą i szybszą produkcję, a przy tym pozwolą na zachowanie smaku i jakości wina. Zakrętki aluminiowe. Najczęściej spotykanym zamiennikiem korka jest zakrętka aluminiowa. Takie zamknięcie pozwala na hermetyczne utrzymanie wina, a przy tym nie ma żadnych problemów podczas otwierania butelki, jak się dzieje często w przypadku tradycyjnych korków. Oczywiście zakrętki aluminiowe mają wielu przeciwników, ponieważ niektóre wina wymagają leżakowania, a co za tym idzie konieczny jest dostęp tlenu. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu naturalnych korków. W przypadku win, które od razu nadają się do spożycia zakrętki aluminiowe znajdują coraz częstsze zastosowanie. Kapsle. Kapsle to najtańszy z możliwych sposobów zamknięcia butelki. Jednak w przypadku win nie znalazły one zbyt wielu zwolenników, głównie dlatego, że nie sprawdzają się tutaj zbyt dobrze. Kapsle niekiedy są wykorzystywane przy szampanach, które wymagają leżakowania, a dopiero przed trafieniem na półki sklepowe kapsel wymieniany jest na korek „grzybek”. Co można wyczytać z korka? Korek jest zwierciadłem wina. Z jego barwy, zapachu oraz ogólnej kondycji można wiele wyczytać. Na podstawie jakości możemy ocenić, w jakich warunkach wino było przechowywane i ile czasu leżakowało. Jeśli na korku znajduje się pleśń nie świadczy to o złym stanie wina, a o dużej wilgotności, w jakiej dojrzewało. Odpowiednia wilgotność to około 70%. Pękający i skurczony korek świadczy o złym przechowywaniu wina. Takie pęknięcia oznaczają najczęściej, że wino leżakowało z zbyt suchym i ciepłym środowisku, a jego jakość może pozostawiać wiele do życzenia. Butelka wina ze skurczonym i popękanym korkiem zazwyczaj nie nadaję się do spożycia. Spód korka, czyli płaska część, która miała styczność z winem pokaże nam, jakiej jakości jest wino i czy jest dojrzałe. Im barwa korka ciemniejsza i intensywniejsza, tym wino starsze. Należy jednak pamiętać, że niektóre winorośle dają intensywniejszą barwę. Brzydki zapach świadczy o złym stanie zarówno korka jak i wina. Szacuje się, że około 5 % win zamykanych naturalnym korkiem powoduje wady trunku. Dzieje się tak zazwyczaj dlatego, że korek zostaje poddawany chlorowaniu, przez co się psuje. Również złe przechowywanie może wiele zmienić w jakości wina, np. nieodpowiednia temperatura czy pionowa pozycja butelki.