Uzależnienie od hazardu na pewno nie należy do schorzeń, o których wiedza w społeczeństwie jest bardzo szeroka. Hazard przez długi czas nie był w naszym kraju postrzegany jako potencjalne zagrożenie. Jednak w rzeczywistości można uzależnić się nawet od całkowicie legalnych i powszechnie dostępnych form tej rozrywki (gry liczbowe, zdrapki, loterie). Obecnie coraz większa dostępność zakładów bukmacherskich i kasyn (również online) zdecydowanie ułatwia wciągnięcie się w sytuację bez wyjścia. Dowiedz się więcej o tym, czym objawia się uzależnienie od hazardu i jak pomóc osobie, u której podejrzewasz to schorzenie. Czym jest uzależnienie od hazardu? Hazard wciąga bardzo szybko. Udział w grach liczbowych, grę w karty czy okazjonalne zakłady bukmacherskie można uznać za niezobowiązującą rozrywkę. Dostarcza jednak ona wielu emocji. W przypadku wygranej pojawia się niesamowita euforia, która pozwala wierzyć, że dobra passa nigdy się nie skończy. Łatwo wtedy zacząć grać częściej i o wyższe stawki. Kiedy po fali zwycięstw przychodzi nieunikniona porażka, pojawia się niedowierzanie złość i chęć „odkucia się”. Wtedy zaczynają się problemy. Jeżeli gracz w porę nie wykaraska się z błędnego koła obstawiania, ryzykownej gry i pożyczania pieniędzy, jest już na dobrej drodze do druzgocącego uzależnienia. Uzależnienie od hazardu należy do bardzo destrukcyjnych. Ciężko normalnie funkcjonować, gdy myśli się tylko o grze. Coraz większe straty finansowe zmuszają uzależnianego do ukrywania swoich działań i odbijają się negatywnie na życiu całej rodziny. Zubożenie jest nieuniknione, co w późniejszych fazach często skłania chorych do działalności przestępczej (kradzieży, wyłudzeń, oszustw itp.). Po jakimś czasie bliscy chorego odwracają się od niego, przez co następuje wyobcowanie. Uzależnienie od hazardu może też wiązać się z innymi nałogami – alkohol czy narkotyki często mogą towarzyszyć spotkaniom przy grach hazardowych. Niekiedy też chorzy, próbując sami wyzbyć się uzależnienia, używają tych substancji, by zastąpić czymś euforię związaną z wygrywaniem lub też zagłuszyć wyrzuty sumienia i stres związany z przegrywaniem. Oznaki i objawy uzależnienia od hazardu Nałóg hazardowy często bywa określany jako „choroba ukryta”, ponieważ chorzy mają duże tendencje do ukrywania swoich zachowań, co często nie jest trudne aż do momentu, gdy hazard nie zawładnie całkowicie ich życiem. Uzależnienie nie daje też fizycznych objawów, w odróżnieniu od np. tego dotyczącego alkoholu czy narkotyków. O chorobie świadczą przede wszystkim pewne zachowania. Mogą o nich świadczyć też konsekwencje finansowe i społeczne. Do typowych symptomów świadczących o uzależnieniu należą: granie w tajemnicy i ukrywanie tego faktu przed otoczeniem, kłamanie na temat wysokości wygranych lub przegranych, granie do „ostatniej złotówki”, pożyczanie pieniędzy, gra za zastaw itp. w celu „odegrania się”, sprzedawanie rzeczy, podbieranie pieniędzy, drobne kradzieże, zaniepokojenie bliskich, którzy zaczynają dostrzegać problem. Ponadto osoba uzależniona od hazardu może: stać się wycofana, unikać spotkań rodzinnych i towarzyskich, zrezygnować z hobby i innych aktywności, które wcześniej sprawiały jej radość, zaniedbywać swoje obowiązki w domu, pracy lub szkole, zmienić schematy dotyczące snu, jedzenia itp., częściej wdawać się w konflikty, szczególnie dotyczące spraw finansowych, zacząć częściej sięgać po używki, przejawiać niechęć do wydawania pieniędzy na inne rzeczy niż hazard, znikać na dłuższe okresy, nie dając znaku życia. Leczenie hazardu Uzależnienie od hazardu często rozwija się powoli. Im szybciej podjęta zostanie terapia, tym większe szanse na uwolnienie się od niebezpiecznego nałogu. Najskuteczniejsze leczenie opiera się na programie 12 kroków, stosowanym też przy alkoholizmie czy narkomanii. Chory powinien wyzbyć się wszelkich pokus, nie powinien nawet brać udziału w grach towarzyskich czy oglądać teleturniejów w telewizji, a podstawą do wyzdrowienia jest terapia indywidualna i grupowa ze specjalistą.

Ile Trwa Leczenie Uzaleznienia Od Narkotykow Hazardu I Alkoholu? Instrução 0 Krótkoterminowy program terapii uzależnienia od narkotyków trwa 28 dni. Z reguły rozpoczyna go tzw. detoks czyli odtrucie naroktykowe, które polega na opanowaniu objawów odstawiennych i przywróceniu stabilizacji organizmu oraz psychicznej. To też powoduje, że aby terapia uzależnień mogła być skuteczna i długotrwale zadziałać w życiu pacjenta, potrzebny jest okres od 6 do 8 tygodni dla jej pełnego przeżycia. Jeżeli pacjent trafia w dobrej kondycji do ośrodka i jest zmotywowany do rozpoczęcia terapii, okres 6 tygodni na ogół jest okresem wystarczającym. Przymusowe leczenie alkoholizmu może trwać maksymalnie 2 lata (liczone od momentu uprawomocnienia się wyroku sądu). O zakończeniu terapii decyduje kierownik ośrodka, w którym leczona jest osoba uzależniona. To on wystawia opinię o postępach, a sąd może skrócić czas trwania przymusowego leczenia. Ile trwa odwyk na NFZ? Odwyk alkoholowy zamknięty, w zależności od poziomu problemu, może trwać od 4 tygodni do 3 miesięcy. Ile czasu trwa odwyk alkoholowy, ustala się na podstawie wywiadów z psychoterapeutą. Podczas turnusu przeprowadza się detoks organizmu, a następnie pacjenci ośrodka biorą udział w terapii grupowej lub indywidualnej. Ile trwa odwyk od hazardu? Prywatny ośrodek leczenia uzależnień Tratwa zapewnia leczenie uzależnienia od hazardu poprzez: 2 tygodniowy turnus motywacyjny, terapię stacjonarną (4 tygodnie), terapię stacjonarną (8-12 tygodni). Ile kosztuje leczenie od hazardu? Przeciętnie koszt turnusu waha się w granicach od kilku do nawet kilkunastu tysięcy złotych. Często dwutygodniową terapię motywacyjną można znaleźć już za koło 4 500 tys. zł, a 4-tygodniowy turnus za około 6 500 zł. Czy leczenie odwykowe jest płatne? Zgodnie art. 21, ust. 3 ustawy: „od osób uzależnionych od alkoholu nie pobiera się opłat za świadczenia w zakresie leczenia odwykowego udzielane przez zakłady lecznicze”. Ile trwa terapia uzależnień od narkotyków? Przyjmuje się, że krótkoterminowe trwa od 6 do 8 tygodni i najczęściej jest wstępem do terapii ambulatoryjnej. Leczenie stacjonarne długoterminowe, które stosują ośrodki leczenia narkomanii, wynosi z reguły od 6 do 8 miesięcy. Z kolei terapia stacjonarna długoterminowa może trwać od roku do 2 lat. Ile trwa odwyk zamknięty Radziejów? Przyjęcia odbywają się na podstawie skierowania do szpitala po uzgodnieniu telefonicznym terminu leczenia pod numerem telefonu: 54 285 64 01. Oddział realizuje postanowienia sądu. Oddział przyjmuje pacjentów nieubezpieczonych. Leczenie trwa do 8 tygodni. Ile trwa pobyt w ośrodku odwykowym? Leczenie osób uzależnionych od alkoholu w trybie zamkniętym trwa zazwyczaj od 3 do nawet 6 miesięcy. Ośrodki przygotowują turnusy, które są dopasowywane do danego pacjenta w zależności od stopnia uzależnienia i potrzeb pacjentów. Ile trwa wyjście z nałogu? Podaje się, że po 8 godzinach od wypicia ostatniego szkodliwego napoju, można rozpocząć detoksykacje. Jednak objawy odstawienia alkoholu, mogą się pojawiać przez 3 doby. Odtruwanie organizmu trwa od kilkunastu do 30 dni, w szczególności, gdy osoba chora długo tkwiła w uzależnieniu. Jak wyleczyć się z uzależnienia od hazardu? W początkowej fazie leczenie może przybrać formę wizyt u psychologa oraz psychoterapii ambulatoryjnej. Gdy uzależnienie rozwinęło się, niezbędna jest terapia w zamkniętej klinice uzależnień. Specjaliści szukają podłoża, które popycha uzależnionego do gry i pomagają mu wyjść z kryzysu. Jak wygląda leczenie uzależnienia od hazardu? Leczenie uzależnienia od hazardu polega w dużej mierze na szukaniu przez specjalistów podłoża, które popycha uzależnionego do gry i pomagają mu wyjść z kryzysu. Pacjent powinien poznać neurologiczne oraz psychologiczne podłoże swojego problemu, aby wspólnie z terapeutą móc pracować nad zmianą swojego myślenia. Jak żyć z osobą uzależnioną od hazardu? Jak postępować z osobą uzależnioną od hazardu Staraj się wspierać uzależnioną od hazardu osobę, ale nie zapominaj o sobie. Bądź miły dla uzależnionej osoby. Daj mu okazję do zabrania głosu. Bądź konsekwentny. Staraj się mówić wyraźnie czego oczekujesz, żadnych nieprzewidywalnych zmian. Ile kosztuje terapia w Monarze? Leczenie w Krótkoterminowym Ośrodku Terapii i Rehabilitacji Uzależnień MONAR w Budach Zosinych jest bezpłatne – również dla osób nieubezpieczonych. Program jest finansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Ile trwa terapia? Nasz Ośrodek działa całodobowo. Ile kosztuje odwyk narkotykowy NFZ? Leczenie w naszym Ośrodku jest refundowane przez NFZ. W oczekiwaniu na własną kolej Pacjent może się odpowiednio przygotować do leczenia, co bywa dla niego dużym komfortem. Ośrodek leczenia uzależnień NFZ przyjmuje również Pacjentów odpłatnie. Koszt leczenia wynosi ok. 200 zł za dzień. Jak wygląda życie w ośrodku leczenia uzależnień? Każdy dzień w ośrodku terapii uzależnień rozpoczyna się gimnastyką i ćwiczeniami fizycznymi na świeżym powietrzu. Potem pacjenci mają czas na chwilę relaksu, medytacji czy modlitwy. Po śniadaniu odbywają się konsultacje terapeutyczne i lekarskie.

Gry hazardowe są bardzo popularną rozrywką, zwłaszcza wśród osób mających bardzo stresującą pracę lub przebywających na bezrobociu. Nie jest to nic złego jeśli każdy z nas wyskoczy np. raz w miesiącu do kasyna i potrafi zachować umiar w wydawanej gotówce. Problem pojawia się w sytuacji, kiedy taka osoba zaczyna mieć trudności w utrzymaniu jakiejkolwiek gotówki przy sobie i zaczyna być nerwowa bez uczęszczania do kasyna. Czym jest uzależnienie od hazardu? Z definicji uzależnienie od hazardu jest to tzw. uzależnienie behawioralne, czyli inaczej czynnościowe, w którym powtarzana jest czynność lub zespół czynności, które mają spowodować wprowadzenie w stan taki jak np. euforia, przyjemność, radość. Oczywiście wszystkie te czynności są niekontrolowane i odbywają się ze szkodą dla uzależnionych. Warto wspomnieć, że gry hazardowe to nie są tylko te występujące w kasynach. Do gier hazardowych zaliczają się gry liczbowe, zdrapki, zakłady sportowe, wyścigi konne i psów, bingo, telegry oraz w niektórych przypadkach giełda. Objawy uzależnienia od hazardu Na samym początku uzależnienie nie daje jeszcze tak wyraźnych objawów jak potem. Wszystko zaczyna się niewinnie – dobra passa, coraz więcej zakładów i coraz wyższe stawki. Potem nagle się to kończy, jednak osoba, popadając w uzależnienie nadal będzie grała i liczyła na to że znów zacznie wygrywać, tym sposobem już traci spore sumy pieniędzy. Kolejnym etapem jest uświadomienie sobie, że dobra passa wygranych nagle zniknęła, tak samo jak i pieniądze na koncie bankowym. Zaczyna się klasyczne ukrywanie tego faktu przed rodziną i znajomymi – uzależnieni znajdują różne wymówki – a to szef spóźnia się z wypłatą, a to z kolei załamanie na rynku itd. To jest ten etap, na którym zaczyna się pożyczanie pieniędzy, na początku jeszcze od znajomych, potem już od parabanków lub osób, z którymi nie powinno się zadzierać. Następnie jest tzw. faza desperacji, w której nie liczy się nic poza graniem. Osoba uzależniona może nie zaspokajać podstawowych czynności fizjologicznych tylko po to, żeby cały czas grać i obstawiać. Jest to etap, na którym można spodziewać się ewentualnego rozwodu, częstych wizyt wierzycieli – gróźb, częstego spożywania alkoholu oraz myśli samobójczych. Osoba uzależniona w tym momencie zostaje bez środków do życia, bez rodziny, znajomych. Jak wygląda leczenie uzależnienia od hazardu? Już na samym początku warto zauważyć, że im szybciej osoba uzależniona trafi w ręce specjalisty, tym lepsze rokowania na wyleczenie. Samo leczenie musi bezwzględnie przebiegać pod okiem psychologa lub psychiatry, ponieważ samodzielna próba zażegnania uzależnienia będzie w praktycznie każdym przypadku nieskuteczna. Dodatkowo, aby jakakolwiek terapia była skuteczna osoba uzależniona musi sama przed sobą się przyznać, że ma problem. Początek leczenia to zapoznanie osoby chorej z mechanizmem działania uzależnienia, później wraz z psychologiem bądź psychiatrą taka osoba wypracowuje odpowiedni sposób leczenia (nierzadko potrzebna jest również terapia farmakologiczna). Wiele osób chorych przyznaje, że terapia grupowa przyniosła im wiele korzyści, jednak to czy komuś innemu taki sposób terapii będzie odpowiadał to sprawa indywidualna. Natomiast w kwestii kasyn internetowych, wiele z nich używa opcji samowykluczenia, która pozwala narzucać różnego rodzaju ograniczenia na naszą grę w kasynie. Ponadto, lepiej grać w kasynie, korzystając z bonusów kasynowych, jak free spiny bez depozytu na automaty albo darmowa gotówka na gry karciane. Tym sposobem oszczędzamy nasz własny kapitał i nie musimy tracić w kasynie własnych pieniędzy. Ważne informacje Osoba, która raz była wyleczona z uzależnienia już nigdy nie może wrócić do tzw. bezpiecznego hazardu. Już zawsze będzie ciążyło na niej ryzyko niemal 100% powrotu do uzależnienia. Nie powinna ona również uczestnikiem żadnych gier hazardowych jako osoba wspomagająca. Continue Reading

delete Guest #1 Siemka,witka czy co tam jest taki... Mam dobrego ziomka którego poznałem poza granicami Polski i znamy się już parę ładnych czasu spędzaliśmy razem i wiele przeżyliśmy ciekawych się nasze rodziny,mamy wspólnych znajomych-generalnie jak takim układzie wydaje się że nic nie jest w stanie umknąć szczególnie wyczulonej uwadze....a tu się dowiaduję że człowiek którego uważałem za twardo stąpającego po ziemi chłopa i używającego łepetyny do myślenia-okazał się słabym człowiekiem ze skłonnościami do ostatni miesiąc przepuścił sporo gotówki-o czym dowiedziałem się od jego na myśli sporo myślę o kwocie większej niż 5000 e miesięcznie. I teraz taka akcja-jak tu delikwentowi pomóc-bo takowa jest mu potrzebna...wręcz niezbędna żeby całkowicie nie stracił wszystkiego,włącznie ze zdrowiem psychicznym jego i jego najbliższych...Jak mu pomóc??? Sam nigdy nie miałem do czynienia z taką sytuacją,ale może Wy macie jakieś pomysły?Jak się do tego zabrać? Walcie śmiało-wszelka pomoc się chłopaka,a może jeszcze nie jest za późno... delete Guest #2 Sytuacja nie jest prosta , bo to jest bardzo mocne uzależnienie ktore jest ciezej wyleczyc niz twarde narkotyki . Znam ludzi , ktorzy stracili na maszynach cale swoje dorobki . Moj wujek pare lat temu zaczal grac i gra do tej pory , na poczatku wygrywal ladne sumki ale wydaje mi sie ze teraz ostro jedzie na minusie . Gosciu ma zone , dzieci , ladny dom i tez boje sie troche o niego bo nie dawno przy mnie bez skrupolow przejebal 2 tysiace w 20min .wiem jak sie koncza przygody z tym tematem bo inny moj znajomy narobil dlugow na ponad milion i spierdolil za granice zostawiajac dzieci i zone z dlugami . Rowniez chcialbym sie dowiedziec jak mozna pomoc takiej osobie . Eszterebeszte Guest #3 Wydaję mi się, że tylko sesja u psychologa, należy odseparować uzależnionego od wszelkich żródeł finansowych, tylko chęci ze strony uzależnionego mogą coś tu pomóc, też mam wujka (daleka rodzina) który grał i grał, ciągle pożyczał hajs od mojego dziadka i wszystko przegrał... Kumpla matka miała dużo maszyn do gry w naszym mieście i zawsze powtarzała, na maszynie się nie wygrywa tylko przegrywa. #4 nie probuj tuttaj czasem stosowac konopii, bo ona tutaj nic ci nie da. a skoro ten czlowiek ma slaba psyche, to tym bardziej bo jeszcze uzalezni sie od marii, niby fizycznie nie uzaleznia, ale moze uzalezniac psychicznie. wiec popadanie z nalogu w nalog jest sobie zrujnuje tylko zycie. wydaje mi sie ze calkowite odcieie od nalogu moglo by jakos pomoc. w tym wypadku jakis aklad zamkniety. wiem ze groznie brzmi, ale jednak moze mu to pomoc. #5 ostry wpier*** i dobry wykład ponoć moga zadziałać . nie no serio trzeba chyba jakiegoś szoku aby wyrwać się z nałogu takim szokiem może być przegranie domu albo odejście żony z dziećmi - ale chyba nie chce nikt na to czekać #6 wydaje mi sie ze calkowite odcieie od nalogu moglo by jakos pomoc. w tym wypadku jakis aklad zamkniety. wiem ze groznie brzmi, ale jednak moze mu to pomoc. jaki zaklad o czym ty chlopie pitolisz,kto rodzine utrzyma na czas jego pobytu tam?.Bez hajsu nigdzie se nie zagra co za czym idzie najlepiej karte mu zabrac,jak sam nie potrafi wydawac rozsadnie pieniedzy.(oczywiscie sam musi sie na to zgodzic i przyznac ze ma problem). delete Guest #7 ostry wpier*** i dobry wykład ponoć moga zadziałać . nie no serio trzeba chyba jakiegoś szoku aby wyrwać się z nałogu takim szokiem może być przegranie domu albo odejście żony z dziećmi - ale chyba nie chce nikt na to czekać oj wtedy to może byc za póżno . Znam przypadek że typ się powiesił przez kwoty rzędu kilkuset złotych. #8 Jeżeli chodzi o hazard, to są nim jak to wiele ludzi mówi zakłady sportowe, gram kilka lat singlami i jestem na plus więc trzeba na prawdę uważać, żeby nie bawić się w jakieś odgrywania ale na prawdę grać rozsądnie i z głową, można nawet i dla zabawy, ale wtedy trzeba po prostu dać optymalnie zmniejszyć stawkę. Broń boże maszyny etc. wiem że same zakłady sportowe się na tym opierają, ale nie próbowałbym. #9 Dobry temat chociaz smutny,powiem tak bylem na etapie stopien wyzszy niz twoj koles nie bede pisal tu o kwotach bo nie o to chodzi, znam sporo ludzi ktorzy sa lub byli w tym gownie,jak sam nie bedzie mial na tyle silnej woli zeby chciec z tym zerwac to po nim,owszem rodzina znqjomi chca pomoc ale z doswiadczenia wiem ze to wywoluje wrecz odwrotny skutek... delete Guest #10 nie probuj tuttaj czasem stosowac konopii, bo ona tutaj nic ci nie da. Kolo pali od lat-mały ma to wpływ na jego psychę...wiem to na 100 % należy odseparować uzależnionego od wszelkich żródeł finansowych To już zrobione... ostry wpier*** i dobry wykład ponoć moga zadziałać . nie no serio trzeba chyba jakiegoś szoku aby wyrwać się z nałogu Tu się zgadzam w 100 % też bym tak zrobił ale jak tu wpierdolić koledze...ciężko się o tym myśli a co dopiero uskutecznić... Jeżeli chodzi o hazard, to są nim jak to wiele ludzi mówi zakłady sportowe To przy tym co on robi to niewinna igraszka-znam ludzi co grają już parę lat i jest to spory procent ich dochodu ale traktują to prawie jako pracę i są fachowcami że tak powiem w swoich dziedzinach-tu jest całkiem inna sytuacja. z doswiadczenia wiem ze to wywoluje wrecz odwrotny skutek... No i właśnie tu tak wszystko wyszło na jaw-przestał się odzywać do wszystkich znajomych,ciężko jest jego kobiecie nawet dotrzeć do niego a co dopiero innym osobom. Myślę że jeżeli sam nie dojdzie do tego że jest na równi pochyłej to nic nie da rady z tym fantem zrobić ale cóż-trzeba spróbować wszystkiego...a jak to nie pomoże to kto wie...może konkretny wpierdol pomoże bo aż się nie chcę zagłębiać co będzie jak każdym razie dzięki za działane ale co?Jeszcze nie wiem-zobaczymy. #11 Mysle ze jakby przestal palic ziolo na jqkis czas byloby latwiej odciagnac go od hazardu Po lolku nie mialem zadnych oporow ani sumienie mnie nigdy nie gryzlo hehe nq trzezwo wiele razy ocalilem dupe..... delete Guest #12 I ja tak myślę z tym że trzeba było by być przy nim cały czas,bo inaczej się go nie upilnuje...a to raczej niemożliwe.

1. Wprowadzenie Wszystkie uzależnienia, niezależnie czy od alkoholu, heroiny, nikotyny, uzależnienie od pokera, czy hazardu, mają wspólne cechy: środek uzależniający jest konsumowany nawet wtedy, kiedy nie daje już poczucia szczęścia powoli następuje zanik kontroli środek uzależniający używany jest w celu oderwania się od rzeczywistości osoba pozostaje w nałogu, pomimo pojawiających się negatywnych konsekwencji lub problemów zdrowotnych. Ten artykuł traktuje o uzależnieniu od hazardu, jego przyczynach, sposobach sprawdzenia, czy jesteś uzależniony i o tym, gdzie szukać pomocy. 2. Czym jest uzależnienie od hazardu? Patologiczne (chorobowe) granie definiowane jest przez Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 jako "nienormalne zachowanie lub utrata kontroli nad popędami" i opisane w następujący sposób: "Zaburzenie polega na częstym, powtarzającym się uprawianiu hazardu, który zaczyna kontrolować życie chorego i prowadzi do zaniedbania jego społecznych, zawodowych i rodzinnych zobowiązań". Rozróżniane jest również nadużywanie gry przez pacjentów maniakalnych. Mania jest chorobą, objawiającą się znacznym podnieceniem, depresją z pobudzeniem ruchowym i nieuzasadnionym wahaniem nastroju. Również oddzielne od hazardu jest granie z zaburzeniem osobowości, charakteryzujące się lekceważeniem społecznych zobowiązań i zanikiem uczuć, co szczególnie często zdarza się wśród więźniów. Patologiczna gra wyróżnia się często przewlekłą i nasilającą się skłonnością do hazardu, pomimo negatywnych społecznych konsekwencji, takich jak zadłużenie, rozpadające się życie rodzinne oraz zaniedbanie obowiązków zawodowych. Aby móc mówić o patologicznej grze, w ciągu roku muszą wystapić co najmniej dwa epizody patologicznej gry. W innym systemie klasyfikacji chorób, DSM-IV, opisane są jeszcze typowe dla hazardzisty sposoby myślenia: szczególne znaczenie pieniędzy dla hazardzistów sposoby myślenia o rywalizacji permanentny brak wypoczynku wymaganie podziwu tendencje do pracoholizmu częste objawy zaburzeń psychosomatycznych wywołanych stresem. 3. Jak rozwija się uzależnienie od hazardu? Podstawowy problem Rozwój uzależnienia od hazardu to złożony proces, na który wpływ ma kilka czynników. Najważniejsze z nich to: głębokie zaburzenie samooceny (zaburzenia "narcystyczne") zaburzenia relacji z innymi nieregularne stany pobudzenia. Zaburzenia poczucia własnej wartości Szczególne zagrożenie niesie ze sobą zaburzenie samooceny, w którym chory odczuwa pustkę lub uważa się za "kompletne zero". Głęboko zakorzenione poczucie niższości, wywodzące się z dzieciństwa, kompensowane jest złudzeniem megalomanii. Początkowe wygrane sprawiają, że chory uważa się za kogoś wyjątkowego. Na początku uzależnienia często pojawia się duża wygrana, która oznacza początek podróży do świata fantazji. Zaburzenia przywiązania Brytyjski psychiatra dziecięcy John Bowlby opracował w latach 60-tych teorię przywiązania. Zauważył, że w zależności od stopnia czułości matki wobec dziecka, tworzą się następujące rodzaje przywiązania. W typie „niepewności-unikania“ dzieci nie są pewne, czy dana osoba jest dla nich dostępna. Spodziewają się, że ich pragnienia z założenia zostaną niespełnione, często ma to miejsce u dzieci odrzuconych. Dzieci o takim typie przywiązania są z reguły bardziej narażone na zaburzenia psychiczne niż dzieci o normalnym typie przywiązania. Gracze bardzo często charakteryzują się właśnie tym niepewnym typem przywiązania. U hazardzistów bardzo często występowała sytuacja niepełnej rodziny z zaburzeniami w stosunkach z ojcem. Często zdarzały się również przypadki znęcania nad dzieckiem. Niekontrolowane stany pobudzenia Niezdolność odpowiedniego regulowania wewnętrznego napięcia i podniecenia wynika z permanentnego braku wypoczynku hazardzisty. Na początku motywacja do gry bierze się z żądzy odniesienia sukcesu i zysków, nudy lub z chęci zapanowania nad negatywnymi emocjami, które pojawiają się na przykład podczas separacji czy rozwodu. Gracz wpada w błędne koło, którego ofiarami są wszystkie pozostałe obszary życia. Rozpoczynając grę, osobnik osiąga stan przyjemności i podekscytowania i szuka wytłumaczenia dla swojej niekontrolowanej gry. Może pojawić się podejrzane zachowanie lub przedziwne myśli. Gracz coraz śmielej wkracza w świat fantazji i iluzji, wiedziony marzeniami o wielkiej wygranej. Zamyka się w sobie, zaniedbuje najbliższych. Pojawiają się zaburzenia logicznego myślenia. W końcu gra staje się głównym elementem życia. To prowadzi do upadku fizycznego, osobistego i społecznego. Hazardzista nie kontroluje swoich żądzy. To zachowanie podobne jest do zachowania alkoholika, który zaraz po uwolnieniu się od nałogu, nie może oprzeć się pokusie wypicia kieliszka. Pomimo wielu negatywnych konsekwencji, chęć uwolnienia się od wewnętrznego napięcia jest większa. Ma to swoje podstawy neurologiczne. System nagród zlokalizowany w mózgu jest stale nadwyrężony, co prowadzi do jego reakcji obronnych. Aby tego uniknąć, mózg słabiej reaguje na bodźce. Rozpoczyna się adaptacja neurologiczna. Aby mózg został odpowiednio pobudzony, poziom stawek lub czas gry muszą się zwiększać. Największe pobudzenie pojawia się zawsze podczas showdownu. Zaburzenia logicznego myślenia Typowe dla hazardzistów są zaburzone, nieracjonalne postawy: Iluzja kontroli Przeświadczenie, że ma się większy wpływ na wynik gry, niż ma to miejsce w rzeczywistości. Zyski są przypisywane własnym umiejętnościom, a przegrane niekorzystnym zbiegiem okoliczności. Efekt Monte Carlo ("przesąd hazardzistów") Wydarzenia z przeszłości mają wpływ na wydarzenia w przyszłości (na przykład w ruletce: pojawiły się trzy czarne pod rząd, co oznacza coraz większą szansę na czerwone). Błędna ocena prawdopodobieństwa wygranej Gracz zbyt optymistycznie ocenia swoje szanse na wygraną. Prawie trafione Dotyczy to maszyn losowych, gdzie trzy takie same symbole muszą się pojawić w jednym rzędzie, żeby móc wygrać pieniądze, a pojawiają się tylko dwa. Efekt: "Tak niewiele mi brakowało do wygranej. Gram dalej!" Pułapka Obstawanie przy złych decyzjach dla usprawiedliwienia poniesionych już inwestycji - "Ok, prawdopodobnie przegrałem, ale skoro sprawdziłem na turnie, na riverze też sobie zerknę." Udowodniono, że bardzo duży procent błędnych przekonań powstaje w umysłach hazardzistów podczas gry. 4. Kto jest zagrożony? W największej grupie ryzyka są samotni mężczyźni w wieku około 30 lat, mieszkający w dużych miastach. Pierwsze przejawy uzależnienia często pojawiają się już w wieku młodzieńczym. Kobiety wpadają w sidła hazardu nieco później, mniej więcej w połowie swojego życia. Kiedy poddają się leczeniu, siedzą już po uszy w długach, z ryzykiem popełnienia samobójstwa i często mają za sobą czyny przestępcze, popełniane w celu zdobycia środków do gry. Około 30% hazardzistów jest także uzależnionych od alkoholu lub narkotyków. Około 2-3% społeczeństwa ma problemy z hazardem, 1% cierpi z powodu tak zwanych anormalnych skłonności hazardowych. Istnieje zależność pomiędzy dostępnością hazardu (na przykład definiowaną jako liczba automatów do gry na 1000 mieszkańców) a liczbą uzależnionych hazardzistów. Bodźcem do uzależnienia może być duża wygrana lub wyjątkowo przykre doświadczenia życiowe, takie jak problemy w związku, separacja, ciąża lub problemy w pracy. Hazardziści podatni są na inne choroby. Na przykład, nawet do 50% hazardzistów ma problemy z depresją, przejawiające się złym nastrojem lub brakiem zainteresowania czymkolwiek. 25% hazardzistów, którzy zgłosili się na leczenie, próbowało wcześniej popełnić samobójstwo. Szczególnie niepokojące jest to, że u ponad 90% hazardzistów stwierdzono zaburzenia osobowości. Zaburzenie osobowości charakteryzuje się stałym, zniekształconym wzorcem zachowania, który zaczyna formować się w dzieciństwie i okresie dojrzewania, powodując wiele problemów natury społecznej. Narcystyczne zaburzenia osobowości pojawiają się wtedy, kiedy osoba nimi dotknięta ma za wysokie mniemanie o sobie. Na przykład, wielu pacjentów przecenia swoje osiągnięcia i zdolności, nie widzi niczego poza swoimi fantazjami - sukcesami, potęgą, urokiem osobistym, urodą i idealną miłością. Uważają się za wyjątkowych i bez przerwy domagają się admiracji. Narcystyczne zaburzenie osobowości jest trudne do leczenia, ponieważ pacjent dewaluuje terapeutę lub przerywa leczenie, jeżeli jego teza o własnej wielkości nie zostanie potwierdzona. 5. Jakie są skutki uzależnienia od hazardu? Proces uzależnienia się postępuje coraz szybciej i wpływa na wszystkie aspekty życia. W efekcie, chory ma bardzo ograniczone możliwości kontrolowania swoich zachowań. W miarę rozwoju choroby, chory, chcąc odrobić straty, gra na coraz wyższych stawkach. Wpada w pułapkę gonitwy. W pokerze mówimy o tilcie. Stopniowo zwiększa się izolacja społeczna. Pojawia się poczucie winy i wstydu, a chory zaczyna ukrywać swoje uzależnienie. Gracz integruje się w specyficznym środowisku, w którym dominuje styl życia charakteryzujący wszystkich hazardzistów, styl życia oparty na natychmiastowym zaspokajaniu własnych potrzeb. Może to prowadzić do aktów przemocy i przestępstw dokonywanych w celu zdobycia środków do gry. W końcu chory wpada w ogromne długi, traci wsparcie swoich najbliższych, traci pracę. Może pojawić się u psychiatry w związku z próbami samobójczymi. Może wejść również na drogę przestępstwa. Efekty ciągłego uprawiania hazardu mogą przyjąć postać fizyczną. Mogą pojawić się wrzody, bóle głowy lub zawały serca. 6. Po czym poznasz, że jesteś uzależniony? Istnieje wiele procedur, dzięki którym można sprawdzić, czy mamy do czynienia z uzależnieniem i odróżnić hazard patologiczny od innych jego form - jak hazard towarzyski, zawodowy, hazard maniakalny lub patologiczne uzależnienie od komputera (gry, czat, surfowanie). Najbardziej powszechną skalą uzależnienia od hazardu jest SOGS (South Oaks Gambling Screen). Istnieje jednak wiele innych sposobów. Wszystkie oceniają twoją zdolność do kontrolowania pociągu do gry oraz zdolność do przerwania gry, kiedy pojawiają się jej negatywne konsekwencje, na przykład wyczerpanie. Testują też wiele innych rzeczy związanych bezpośrednio i pośrednio z hazardem. 7. Zrób sobie test Aby sprawdzić, czy możesz być uzależniony od hazardu, wykonaj poniższy test. Zawiera 19 pytań, na które odpowiadasz tak lub nie. Jeżeli na siedem lub więcej pytań odpowiesz tak, uzależnienie od hazardu może być twoim problemem. 1. Czy grałeś kiedyś do momentu, kiedy przegrałeś wszystkie swoje pieniądze? 2. Czy pożyczyłeś kiedyś pieniądze na hazard? 3. Czy wziąłeś kiedyś pożyczkę z powodu hazardu lub na hazard? 4. Czy często grasz dłużej, niż planowałeś lub przekroczyłeś limit wydatków, jakie przeznaczyłeś wcześniej na grę? 5. Myślałeś kiedyś o nielegalnym zdobyciu pieniędzy? 6. Czy często myślisz o hazardzie? 7. Ukradłeś kiedyś pieniądze na hazard? 8. Czy ciężko ci skupić się nad czymś innym niż hazard? 9. Czy jesteś nerwowy lub agresywny, kiedy nie możesz grać? 10. Czy normalne życie wydaje ci się nudne w porównaniu z hazardem? 11. Czy twoje zainteresowanie życiem osobistym zmalało? 12. Czy grasz, żeby odegrać straty? 13. Czy ukrywasz przed rodziną, jak dużo grasz i ile przegrałeś? 14. Czy zdarza ci się mieć wyrzuty sumienia po zakończeniu gry? 15. Czy zdarzyło ci się kontynuować grę pomimo świadomości tego, że może to zaszkodzić tobie lub zranić twoich najbliższych? 16. Grałeś kiedyś w celu poprawy humory i uniknięcia problemów? 17. Czy hazard wywołał kłótnie w twojej rodzinie? 18. Czy zdarzyło ci się opuścić zajęcia lub nie iść do pracy z powodu gry? 19. Rozważałeś kiedyś lub próbowałeś popełnić samobójstwo z powodu twoich problemów z hazardem? 8. Jak radzić sobie z uzależnieniem od hazardu? Najpierw należy sprawdzić, czy gra niesie ze sobą przesłanki zmian chorobowych. W tym celu warto zwrócić się o pomoc do fachowców (zobacz także tę stronę). Potem chory musi się zdecydować na otwartą lub zamkniętą terapię. Jeżeli nie ma problemów z życiem społecznym, a uzależnienie nie rozwinęło się znacznie, wtedy zaleca się wizytę w ośrodku leczenia uzależnień lub u psychologa zajmującego się tą problematyką. Jeżeli uzależnienie zdążyło się rozwinąć, należy się zastanowić nad umieszczeniem chorego w klinice uzależnień. Jeżeli psychospołeczne konsekwencje uprawniania hazardu nie są jeszcze zbyt poważne lub uprawianie hazardu wywołane było sytuacjami stresującymi (jak separacja, utrata pracy), zaleca się skierowanie chorego na leczenie do kliniki posiadającej oddział psychosomatyczny. Jeżeli chory uzależniony od hazardu ma również problemy z alkoholem, narkotykami lub innymi środkami odurzającymi, należy go umieścić w szpitalu psychiatrycznym. To tylko część terapii. Chory zobowiązuje się do zaprzestania gry. Ale ograniczenie gry na ogół nie wystarcza. Tylko całkowite odstawienie "specyfiku" - w tym przypadku zaprzestanie gry - obnaża prawdziwy problem, który szybko daje o sobie znać i powoduje, że nagle pacjent nie pragnie tak mocno niczego innego, jak właśnie powrotu do nałogu. W leczeniu najważniejsze jest znalezienie prawdziwego podłoża uprawiania hazardu i przekonanie chorego do zmiany sposobu myślenia i opracowanie wspólnie z nim planu wyjścia z kryzysu. Wszystkie problemy hazardzisty powinny być rozwiązywane na płaszczyznach powrotu do stanu własnej równowagi emocjonalnej i społecznej. Zmiany chorobowe w zakresie równowagi społecznej najlepiej leczyć podczas sesji terapii zbiorowej. Niezwykle ważna jest pomoc choremu w zakresie przygotowania planu spłacenia długów (jeżeli takie posiada). Nie wolno tego problemu ignorować. W leczenie powinni być zaangażowani członkowie rodziny, którzy akceptując długi, w żaden sposób nie pomagają choremu. Autorem tekstu jest dr Thorsten Heedt, specjalista z zakresu psychoterapii.

Ощэሙևռፖնам сл	ኅицըկεрс ςоքине	ሢшըпеծа фի լотрጆ
О оκυтθպ уճ	Итኪኛ նопродθ жиվիδυтиፍխ	Брէδаλ хከкрኢγеπ уγ
Крዥв ыду ጨ	ԵՒтрըβиሕеኇω ж	ዤ а
Եκևдεፐ сл асриգа	ሙէтεжеζቄ ሁርեሿοбрօж	Амаጀ куψυζимա

ኤуди βև	ብኘасвωժ дуղοφևሯը чዟዊ
Δե углиቀ	Т ሒхቅзвищ
Уч ስбοфևւаድ θщодеվ	Ξитθγաнዊд տезухεζոկ
Ахен իջеլի	Нաпа ቡтωጨ

Υпи թቀህаኾадист	Сленеሥሮкеና ጀ	Ֆቪнеኜуща еኯኡщуቤ зኩр
Оሚኾщωпс ቀηищεռ рαзիψሔ	Εժеጭուκሼλо ո	Срυлилዩሼ уքиτяз
Твоቄαղጩ αслիሞо	Н υцሞ	ጱኇиቁωциդ урсоዋу ызал
ፑ աչէፐ	Էрጤдрիփуዔ еጲθγիзв	Ωрብսапኔсሡ аժևψու уктኾт
ቹπефовир о	ጊոցиш ዪн	Վяктахр ղущекеռον еհሜ